Tijdloze kwaliteit bij De Tapperij

In de rustige Atjehstraat in de Archipelbuurt houdt De Tapperij zich al decennialang staande. Dat doet het met mooie, vooral Franse gerechten en ouderwets goede gastvrijheid. Een nieuwe chef-kok aan het roer was reden voor de Buik om weer eens langs te gaan.

Aanrader van de chef

Wie kan je beter van een restauranttip voorzien dan een chef-kok? Ze hebben vakkennis, gaan op vrije dagen graag eten bij collega's en kennen veel andere chefs, mede omdat ze in het verleden vaak samen in een keuken hebben gestaan. Zeker in een relatief kleine culinaire stad als Den Haag, met in het middelhoge segment niet overdreven veel concurrentie, weten chefs dus vaak maar al te goed wie waar lekker staat te koken.

Dus wanneer een goede Haagse chef ons met klem aanraadt eens te gaan eten bij De Tapperij, is dat wat we doen. Op een schaarse zonnige vrijdagavond nemen we plaats op een brede stoep in de Atjehstraat, die dient als terras van De Tapperij.

Rotterdams Kooktalent

De Tapperij bestaat sinds 1886 en fungeerde door de jaren heen onder meer als jeneverschenkerij, herensociëteit en restaurant. Schrijver Louis Couperus schijnt er weleens een borrel te hebben gedronken en ook minder bekende Hagenaren weten al sinds jaar en dag dat je er goed, klassiek Frans kunt eten.

Sinds een aantal maanden is Raoul Waardenburg de chef. Raoul is een oude bekende van de Buik van Rotterdam: in 2016 werd hij uitgeroepen tot Rotterdams Kooktalent, in een wedstrijd die onder meer door de Buik werd georganiseerd.

Inmiddels is de van oorsprong Haagse chef weer thuis. Na het hoofdgerecht komt hij even aan tafel en vertelt hij zich op zijn plek te voelen bij De Tapperij. “Het is een mooi, klassiek restaurant waar ik lekker mijn gang kan gaan en waar we comfort food plus serveren.”

Keurige klassiekers

Dat blijkt uit het menu, dat op een krijtbord is uitgeschreven en bij gasten aan tafel wordt gezet om een keuze te maken. Op de kaart staan veel Franse klassiekers en een aantal modernere, creatieve gerechten.

De klassiekers die we bestellen – steak tartaar, gekonfijte eendenlever met peer en brioche – zijn keurig bereid. De zoete peer snijdt mooi door het zachte vet van de eendenlever, getoaste brioche, snippers walnoot en bijna zoete vlokjes zeezout maken het bord af.

De steak tartaar zit wat hoog in het zuur, maar het grove vlees is van goede kwaliteit en een romig eierdooiertje in het midden zorgt voor een fijn smeuïg geheel. Hoog niveau, niet te veel gekkigheid: dat past waarschijnlijk goed bij de keurige Archipelbuurt.

Argentijnse garnalen

In de categorie niet-Frans worden we blij van een voorgerechtje van gebrande Argentijnse garnalen. De dun gesneden vis is kort geblakerd en dus nog mooi glazig, mango en komkommer geven frisheid en getoaste cashewnoten wat om op te kauwen. Verse mierikswortel en een gulle strooi geraspte gepekelde eidooier brengen het speelse gerechtje samen.

Tijdloze kwaliteit

Na dat voorgerechtje wordt het fris en verplaatsen we naar binnen. In de gezellige eetzaal – houten stoelen, ouderwetse tapijten en schilderijen die een Den Haag van lang geleden in herinnering roepen – krijgen we na de hoofdgerechten een steengoed dessert van pistacheijs op een crumble van crue de cacao (krokante stukjes van de bast van cacao), met ernaast een zoete reep karamel met gebrande meringue en pistachenootjes. Romig, knapperig, notig, een weinig zoet; heerlijk.

Na een plankje vol uitgesproken kazen schenkt onze charmante gastheer een glaasje whisky van de zaak in om af te sluiten. Met haar goede, klassiek Franse keuken met hier en daar een creatief uitstapje, de gastvrijheid en de rijke Haagse historie is De Tapperij een restaurant om te koesteren.