Er zijn weinig zaken in Rotterdam waar tijdens lunchtijd mensen buiten in de rij staan om naar binnen te mogen. De ervaring leert dat de rij uiteindelijk meestal toch vrij rap gaat, maar vooral dat de menukaart het waard is: een royale sandwich voor een normale prijs. Niet geheel verrassend dus dat je met zo’n succesvolle zaak besluit om er nog eentje te openen, maar er zijn zeker wel wat verrassingselementen. Een bekende Rotterdamse horecaondernemer als mede-eigenaar, borrelen op zijn Italiaans en ontbijt; wij spraken eigenaren Ed Jansen en ChungWai Liu over de plannen.
De pekingeend van restaurant Chung staat bekend als misschien wel dé lekkerste pekingeend van de stad. Op de Meent is bij Guliano al een tijd het broodje met deze beroemde pekingeend te vinden, maar bij Guliano aan de Maas, zoals de locatie op de Zalmstraat heet, gaat de samenwerking nog een stapje verder en is Chung mede-eigenaar. “Ik was al een hele tijd op zoek naar een dagzaak en een geschikte partner hiervoor. Met Ed had ik echt een klik”, legt Chung uit. “CW (ChungWai, red.) en ik kennen elkaar al heel lang, dat scheelt ook. Partners is altijd lastig, je moet over dingen hetzelfde denken en dingen van elkaar kunnen hebben. Elkaar durven corrigeren en een beetje steunen”, vult Ed hem aan. De locatie kwam min of meer per toeval, maar vanaf toen ging alles in een stroomversnelling. “De doorloop begint te komen, we doen het rustig aan niks hoeft, maar we mogen helemaal niet mopperen.”
Guliano’s klassiekers

Bij de vestiging aan de Zalmstraat wordt dezelfde kaart gevoerd met hele kleine aanpassingen. “We hebben een misrekening gemaakt, we hadden misschien wel Wienerschnitzel en Sauerkraut moeten verkopen”, vertelt Chung lachend doelend op het grote aantal toeristen. Het is een andere stroom en daardoor hebben sommige broodjes hier minder omloop. Ed : “Vaak hoeven mensen de kaart niet eens te zien, omdat ze al weten wat ze willen bestellen. Om kwaliteit en versheid te kunnen blijven bieden, kun je dan beter afstand nemen van bepaalde producten en richten op je klassiekers.”
Ontbijt
Binnenkort gaan ze hier al vanaf 10 uur ’s ochtends open en op zondag nog eerder zelfs, een stuk vroeger dus dan op de Meent. “Je ziet hier de bussen met toeristen die de stad intrekken. Zij hebben een paar uur in de bus gezeten en willen even een kop koffie doen.” Naast die kop koffie worden er ook wat ontbijtdingen aan het menu toegevoegd. Zo zijn ze bezig met de ontwikkeling van een nieuw broodje, wat een beetje het midden houdt tussen een brioche en een croissant, maar dan nog iets krokanter. Ook is er op deze locatie meer grab and go, waar dit broodje dan ook heel geschikt voor is.
Italiaans borrelen

Het huidige assortiment leent zich niet specifiek voor de avond, maar de locatie is volgens de heren wel goed geschikt om wat langer open te blijven. De gezellige bar nodigt uit voor borrelen op z’n Italiaans. Ed: “Een Italiaan eet tussen de middag en ’s avonds eet ‘ie niet meer. Dat gaat hij langs bij zijn kroeg, pakt een wijntje, paar cicchetti (Venetiaanse borrelhapjes, red.), klaar. Aan het eind van de middag moeten mensen lekker een borrel kunnen komen halen.” Ook wordt er rond een uur of vijf een avondkaart gevoerd, met eenpansgerechten als Italiaanse fondue, verschillende lasagnes en cacciatore (een Italiaanse stoof). “Geen verplicht voor-, hoofd- en nagerecht. Gewoon een goede Italiaanse hap.”
Guliano-stijl
Alles is uit het pand getrokken en vanaf scratch aan zijn de heren begonnen. De inrichting is vergelijkbaar met de locatie op de Meent, maar de eigen identiteit is duidelijk zichtbaar: hoge plafonds, lange banken en als eye-catcher de bar. Bovendien beschikken ze over een heerlijk terras waar wij onszelf komende zomer al helemaal zien zitten.