Tosca, ofwel op vakantie in het Oude Noorden

De leukste wijk van Rotterdam. Céline Maessen is stellig, niets in Rotterdam is leuker dan het Oude Noorden. Vooral de omgeving van 1e Pijnackerstraat, daar wij zij met Akko, haar compagnon, Tosca begint. Ze wonen er allebei in de buurt. De Gerard Scholtenstraat noemt Akko even later de mooiste straat van het Oude Noorden (geef hem ongelijk). Het Brancoplein is een mooi park geworden, dat het predikaat 'dorp in de stad' rechtvaardigt.

Aan dit plein ligt Tosca, dat vandaag de deuren opent. De mensen die langer in het Oude Noorden toeven, kennen het pand nog onder de naam Branco. Maar via Richard Meijer (van Mevrouw Meijer, dat ook om de hoek zit) kwam het bij Céline en Akko terecht. Als je Céline ziet en als je Akko ziet, dan zie je bekende gezichten uit de Rotterdamse horeca. Vaak werkten ze samen bij onder meer Lux, Spaghettata, De Harmonie, La Pizza, Bird, La Fabbrica en Picknick. Altijd voor in het restaurant. Daarom verhuist ook kok Christian van der Heijden, met wie ze vaak hebben samengewerkt, mee naar Tosca. 

Tosca is is een opera van Puccini, maar lijkt ook kort voor Toscane, maar het nieuwe restaurant is meer dan Toscaans of zelfs Italiaans. Tosca staat vooral voor vakantie. Vakantie in je eigen stad. Het grote terras voor de deur met het aangrenzende park helpen bij dat gevoel. Het pand en de inrichting van het pand met al het hout en de houten toonbank ook.  Er komt een een grote zwart-wit foto over de hele breedte van de muur binnen, in dezelfde sfeer. De kenmerkende entresol is gebleven. Toch zal vooral de het eten en niet te vergeten de wijn de klanten van Tosca in vakantiestemming brengen. 

Mediterraanse, zomerse kaart 

De kaart is mediterraans met de typische vakantiebestemmingen als hoofdmoot: Italië, Spanje en Frankrijk. Altijd tapa’s. amuses en antipasti om mee te beginnen of voor bij de borrel. Denk daarbij aan venkelsalami, torentje van courgette gevuld met tuinbonencrème, caponata, frittata, gegrilde asperges, panzanella (de beroemde Italiaanse broodsalade met basilicum), rode biet met geitenkaas, ansjovis in zuur, polpo salade, gekonfijte vis en gamba’s. De gerechtjes liggen uitgestald achter het glas van de toonbank, even aanwijzen en eten maar. Ook heel zomers. 

Er is minder keuzestress bij de hoofdgerechten: er zijn vijf wisselende gerechten (tussen de € 12,50 en 18,50), twee keer vegetarisch, twee vis van de dag en een keer vlees. Goed vegetarisch eten is een duidelijke keuze, maar geen vegetarisch restaurant zijn ook. Dan maar één vleesgerecht, met vlees van De Lindenhof. 'Ik heb de koeien opgezocht om te zien hoe ze leven. Ik verdien geld met een product dat geleefd heeft en dan moet het een goed leven gehad hebben', zegt Céline. Voor toe zijn er hangop met granola, witte chocolademousse met rood fruit en Siciliaanse citroentaart. 

Goede en betaalbare wijnen

De wijnen zijn de specialiteit van Akko, die dan ook vinoloog is. Er is vooral voor duidelijkheid gekozen op de wijnkaart: de sauvignon smaakt naar sauvignon en de chardonnay naar chardonnay. Niet per se uit de Mediterrannée want er komen goede wijnen uit de 'nieuwe wereld'. Voor de lezers van De Buik wil Akko wel zijn favoriet geven: 'Dat is de viognier van Domaine de L’Aqueduc. Daar zit ook een vleugje rousan bij. Dat maakt hem fris en vol. Perfect voor het komende zonnige weekend.' De wijnen zijn goed betaalbaar en dan is het de kunst, vindt Akko, om de beste te vinden. Uiteraard ligt er ook een mooie fles rood en staat er champagne koud. Maar de meeste mensen zullen goed en betaalbaar kiezen.

Tosca mikt op 'een cliché misschien: mensen zoals jij en ik. Mensen die met eten bezig zijn, maar niet te veel.' En die mensen moeten de keuze gemakkelijk kunnen maken: 'Mijn moeder komt vanavond eten, loop ik even naar de supermarkt of gaan we bij Tosca eten?’ Het restaurant en vooral het terras wordt van de buurt. Een buurt die dus de leukste van Rotterdam is, maar nog steeds een beetje gek. Céline en Akko zouden het wel mooi vinden als de buurt niet 'te af’ wordt, zoals De Pijp in Amsterdam, waar Céline jaren heeft gewoond. Met een coffeeshop als buren en luid swingend Surinaams gezang uit het pand aan de overkant van de straat lijkt dat wel gewaarborgd. De vergelijking met La Pizza en Lux valt vaker in het gesprek en gaat ook hier op: een beetje gekke buurt met heel veel potentie. Met het Brancoplein als grote trekker. 

Tijd om op vakantie te gaan naar het Oude Noorden.

FOTO WIM DE JONG