Vergeet dat 'tje' maar bij een etentje in Antichic

De vergelijking met een huiskamer valt nogal eens als we op De Buik over de sfeer van een restaurant schrijven, maar ook in het geval van Antichic komen we er niet omheen. Gasten dineren er, als op een verjaardagsfeestje, bijna gezamenlijk met elkaar, al was het maar omdat de zaak zo intiem want klein is. De menu's zijn dat allesbehalve - die zijn royáááál.

Dat merken we snel genoeg wanneer we er op een vrijdagavond aan tafel gaan voor een etentje (vergeet dat 'tje' verder meteen maar) van zes gangen met bijpassend wijnarrangement. Zeker, er kan bij de eigenaren Ron en Ank van Beek ook 'gewoon' voor een menu van drie of vier gerechten worden gekozen. Maar dat doet, althans volgens Ron, 'echt nooit iemand' in Antichic, en van een tweekoppige delegatie van nota bene De Buik wordt zoiets al helemaal niet verwacht.

Waarna we in een stevig maar niet onaangenaam tempo met Ron en Ank mee 'op reis gaan', zoals ze het zelf noemen. Een voorafje van een smoothie van marzano-tomaten, sambal en olijfolie 'om de smaakpapillen wakker te schudden', wordt vervolgd met een steak tartare van black angus, pata negra, zelfgemaakte mayo, truffel, venkel, gele ketchup van alleen de pitjes en een compôte van ui. 

'Binnenkomertje' nummer drie is een vol bord gebakken schol, gesecondeerd door een flinke pluk spinazie, roseval-aardappeltjes en kappertjes in een roombotersaus. Aansluitend hierop moet er alvast ook nog een plekje achter de broekriem zijn overgebleven voor het eerste hoofdgerecht: twee op een kerntemperatuur van 51 graden gegaarde stukken sukade van slagerij Van Linschoten, begeleid door een kalfsjus, een gratin van aardappel en biet, truffelchips, en groenten en kruiden. 

En dan denk je dat je het gehad hebt...

Echt menens moet het dan nog worden, want ook Ron's signature dish mag ook niet op onze culinaire reis ontbreken: de pappardelle met porcini, truffelolie uit de Piemonte, witte truffel uit Umbrië en twee jaar gerijpte parmezaan. Veronderstel niet al te lichtzinnig dat tegen die tijd de eindstreep al in zicht is, want dan is het de beurt aan een selectie van Streefkerkse en Montfoortse kazen, met dips van abrikozencompôte en honing met truffel, en wordt er tot slot nog uitgepakt met een dessert van onder meer hemelse modder, nougat en grenachetaart met caramel.

In een opsomming als deze mag het aandeel van de wijnen niet ontbreken, want Ron baseert er elke twee weken de samenstelling van zijn menu's op - die dan door chef Mo op het bord worden getoverd. Wij dronken in ons wijn-arrangement (van € 18 tot € 36) onder meer een verdejo uit Rueda (Spanje) bij, een glas van Las Ninãs uit de Bourgogne (een wijnhuis gerund door acht geëmigreerde Chileense vrouwen), een Spaanse manchuela met de naam Irrepetible, een blend van een malbec en een syrah van Australisch/Argentijnse herkomst, een montepulciano d'Abruzzo, een glaasje Rotterdamsche Port en een originele Griekse vinsanto, een dessertwijn die abusievelijk een Toscaanse herkomst wordt toegedicht.

Zo gul als Ron en Ank zijn met hun porties op hun vintage Villeroy & Boch- en Royal Albert-servies, zo rijkelijk vloeit trouwens ook die wijn. Tussen en tijdens elke gang draaft Ron enthousiast met de decanteerkaraf tussen alle tafeltjes door om toch maar vooral niemand op een droogje te laten zitten. Het past allemaal in de easy going-ambiance die het echtpaar voor ogen stond toen het zes jaar geleden met Antichic begon. Daarnaast runnen ze aan de Soetensteeg nog het vier jaar eerder geopende Cappucino (si, hier met één c), en heeft Ank sinds kort nog een goedlopende webshop met mode-accessoires in Ibiza-stijl. 

Je bent op een feestje

Iets van die fashion-achtergrond (Ron was zelf ook jarenlang directeur van een kledingbedrijf) komt onmiskenbaar terug in het flamboyante interieur van Antichic: dat mag dan niet traditioneel-deftig zijn, maar van een uitgesproken smaak getuigt de combinatie van zwart gedekte tafels, een lambrisering in oudbruin, veel kristal en banken bekleed met koeienhuid zeker. 

Grappig in dit verband dat een belangrijk deel van de vaste klantenkring van Antichic nou net tot het sjiekere en draagkrachtige eetpubliek van Rotterdam behoort: de notarissen en advocaten van de kantoortorens rondom de Blaak, de vele 'shippers' ofwel scheepverzekeringsagenten in de stad, de beleggingsexperts van Robeco en de expats van Shell. Maar in de huiskamer van Ron en Ank hoef je daar dus helemaal niets van te merken: iedereen is bij ze op een feestje, en reken er maar op dat je er in de watten wordt gelegd.