Joris Peters nam sterrenrestaurant De Zwethheul in 2015 over van Mario Ridder en doopte het restaurant om naar Aan de Zweth. Binnen het jaar wist hij zelf ook een Michelinster te behalen, die hij tot op de dag van vandaag behouden heeft.
Het restaurant in Schipluiden biedt verfijnde gerechten, hoog op smaak, met spannende wijnen. In de groene omgeving met uitzicht op het water, zou je niet denken dat je op slechts 20 minuten van Rotterdam-Centrum zit.
Aan de Zweth?

Technisch gezien ligt Aan de Zweth niet aan de Zweth. Het water dat langs het restaurant in Schipluiden loopt, is de Delftse Schie die Rotterdam en Delft met elkaar verbindt. Tegenover het restaurant vinden we het kleine riviertje de Zweth. Aan de Zweth klinkt zonder twijfel beter dan Aan de Delftse Schie, en is tevens een eerbetoon aan voorganger De Zwethheul.
Als je de Delftweg afrijdt richting het restaurant, zie je aan de ene kant (plezier)vaart en watersporters op de Schie. Aan de andere kant passeer je weelderige landgoederen en knusse dijkhuisjes. We zijn echt even Rotterdam uit en een bijkomend voordeel van eten buiten de stad: gratis parkeren voor de deur.
Visueel prikkelend

We worden hartelijk welkom geheten en het restaurant in geleid. Aan de Zweth heeft een prachtig groen terras aan het water, maar het wisselvallige weer laat een lunch in de buitenlucht vandaag niet toe. Na de start met een glas blanc de blancs van champagnehuis Philippe Gonet, het is immers donderdagmiddag, mogen we snel van start met de amuse. Al doet die omschrijving het gerechtje tekort.
Er wordt een trio 'Delfts blauw' geserveerd. Joris: "We zitten toch ook dichtbij Delft, dus het leek ons wel toepasselijk." Een Delfts blauw klompje met doperwtencrème, tuinbonen en dragonolie, kopje met aspergesoep met ossenstaart en een eigen interpretatie van Capresesalade. De start is een lust voor het oog en een feestje in de mond.
Knallers en umamibommen

We starten met Joris' signatuur Noordzeekrab met kalfstartaar, geserveerd met gembervinaigrette, schuim van curry en kaviaar. Aansluitend, zelfs nog smakelijker, kreeft met avocadocrème, pittige tomaat en vinaigrette van magnolia. Bij de krab en kreeft schenkt sommelier Alain Rosier, broer van sommelier Axel van FRED**, een vermentino uit Corsica. De mineralen van de Clos Culombu doen het goed bij de krab, terwijl het kruidige karakter de kreeft complementeert.
De klapper van de middag is de coquille met Parmezaanschuim, zwarte truffel en bloemkool. De coquille en bloemkool blijven verrassend goed overeind tegenover de sterke umamibommen kaas en truffel. Alain durft met de wijn mee te knallen. We drinken een cabernet sauvignon van het huis Viñátigo op Tenerife. De wijn heeft een aanwezige zwavelgeur van de vulkanische grond waarop de druiven groeien, maar is met subtiele citruszuren verrassend plezierig in de mond.
Plezier en rust

Aansluitend het hoofdgerecht van kalfshaas met prei en bordelaisesaus en daarna de desserts. Meervoud, want eerst een pre-dessert bestaande uit luchtige schuimbonbonnetjes met champagne en kaneel en erna witte chocolade-cremeux, aardbeien, lycheesorbet en siroop van oranjebloesem. Mede door de keuze voor het servies, een kleine verslaving van de chef laten we ons vertellen, wederom een plaatje. Aan de Zweth sluit af zoals het begon: visueel prikkelend, speels en smaakvol.
De sfeer bij Aan de Zweth is erg ontspannen. Niet alleen door de omgeving, verzorgdheid en aandacht voor detail, ook in de toiletten, maar juist ook door de medewerkers van het sterrenrestaurant. Ze zijn enthousiast en stralen plezier en rust uit. Ben je toch op zoek naar iets meer reuring tijdens het eten? Reserveer dan de chefs table, een massief houten tafel voor tien tot twaalf persoon in het midden van de vlammende keuken.