Bar Simon schittert door eenvoud en smaak

Het gezellige Middellandplein in Rotterdam-West heeft er sinds halverwege juni een bar-bistro bij: Bar Simon. Eigenaresse Simone Houg hoopt met haar zaak een behoefte te vervullen in de wijk: "We misten in deze buurt nog een bar waar je nadat je lekker gegeten hebt ook tot laat kan blijven hangen." Ze gaat de bar-bistro draaien met haar vriend Timo Dijkstra en Quirijn Visser, die we ook kennen van De Buffel ernaast. We gingen langs om te kijken en vooral proeven. 

Goudkleurige details 

Simone nodigt ons uit om eerst eens een rondje door de zaak te lopen om alles te bekijken. De bar is prominent aanwezig en valt extra op door het knallende kobaltblauw en de goudgele krukken. Deze kleuren zien we ook terug in het verdere interieur; boven staan aan de zijkant banken in halve ovaalvorm en aan de muur hangen verschillende spiegels met houten frame in Art Deco-stijl. De kleuren die we terugzien in het interieur zijn niet vernieuwend, de combinatie zien we bij verschillende horecazaken, maar de uitvoering bij Bar Simon is bijzonder goed. De goudkleurige details, alles op maat gemaakt, maken het geheel af. Het is een grauwe donderdagmiddag dus we nemen binnen plaats, maar het terras aan beide kanten van het pand en op het plein lenen zich ook zeer goed voor een glas (natuur)wijn, cocktail of biertje in het zonnetje met een portie bitterballen, kaasplankje of olijven. We starten met een frisse petnat van wijnhuis Weingut Schmelzer, geleverd door Blije Wijnen.

Een topper van een tomatensalade 

Wij gaan voor een late lunch, waar de menukaart zich ook uitstekend voor leent. Op de menukaart staan kleine gerechtjes geïnspireerd door de Franse en Nederlandse keuken, met vooral veel vegetarische opties maar ook enkele vlees- en visgerechten. We laten ons adviseren door Chris, die we nog kennen van De Huismeester, over de gerechtjes die absoluut niet op tafel mogen ontbreken vanmiddag. Het resultaat: zes kleine gerechtjes en twee hoofdgerechten die worden gedeeld. We starten met een linzenpaté, geserveerd met sneetjes brood, wat zuur en grove mosterd, en een tomatensalade. Die laatste springt er wat ons betreft uit. Wie had gedacht dat een 'simpele' tomatensalade zo smakelijk kon zijn? Van de yuzudressing die erbij zit, krijgen we geen genoeg en het brood wat bij de paté zit gebruiken we om de laatste druppel van het bord te vegen. Wat volgt is een parade van nog meer prachtige gerechten. Aubergine met zoetzure aigre-douce, pesto van daslook, enoki en shiitake, koolrabi met champagnesabayon (de favoriet van mijn tafelgenoot), artisjok met een frisse vinaigrette (wat een plaatje!) en paling in het groen (nog mooier!). Chris checkt nog even of we weten hoe we de artisjok moeten eten, maar we verzekeren hem dat dat wel goed komt. 

Uit het boekje 

Bar Simon heeft drie hoofdgerechten op de kaart staan, een vis-, vlees- en vegetarische variant. We gaan voor de tartelette ratatouille en klassieker steak bearnaise. Beide zijn een lust voor het oog en nemen ons zo mee naar een Franse brasserie. De tartelette is een plaatje met de knapperige bodem en de verschillende kleuren groente. Het gerecht wordt geserveerd met een rijkelijke hoeveelheid rucolaschuim, die je naar eigen gelang over de tartelette kunt gieten. De steak bearnaise komt zo uit het boekje: medium rare steak met een grote klodder bearnaisesaus waarin je de dragon goed terug proeft, geserveerd met een groene salade, dunne frietjes en zelfgemaakte mayonaise; een mooi gerecht voor de stevigere trek. Ondanks dat Simone ons nog verzekert dat de pistachecake met witte chocolademousse en rood fruit ook een echte aanrader is, laten we het hierbij en besluiten dat gezien de uitgebreide lunch we het avondeten vanavond ook kunnen overslaan.

Op de kaart staan nog veel andere gerechten die we graag een volgende keer proberen, zoals een boerenpaté en Hollandse garnalencocktail, maar met de tomatensalade nog steeds in het hoofd, ontbreekt die in ieder geval niet bij een volgend bezoek!