Restaurant Aji: where sushi meets Ricky Martin

Dat de Aziatische en Zuid-Amerikaanse keuken prima samen gaan bewijst chef Pelle Swinkels bij Restaurant Aji.

12 Mrt 2020 Erik Saathoff

blogger Een rebelse wijnliefhebber die vindt dat er vooral niet te moeilijk over wijn gedaan moet worden. Houd van lekker eten, maar is bovenal levensgenieter.

Restaurant Aji: where sushi meets Ricky Martin

We starten met een quizvraag: passen de Zuid-Amerikaanse en Aziatische keuken bij elkaar? Voor de mensen die daar volmondig “nee” op antwoorden; chef Pelle Swinkels bewijst bij Restaurant Aji op de Pannekoekstraat keihard van wel. De vele reizen die de chef door Azië en Zuid-Amerika heeft gemaakt, vormen de basis voor de combinatie van smaken en ingrediënten uit de twee keukens. En dat sushi en Ricky Martin prima samengaan, hebben wij mogen ondervinden.

Restaurant Aji – wat je uitspreekt als Ágie - is vernoemd naar de Aji (joh!?), een bes-achtige chilipeper die veel wordt gebruikt in de Zuid-Amerikaanse keuken. Mooi verhaal, maar het ontstaan van restaurant Aji is ook al een mooi verhaal op zich. Chef Pelle Swinkels werkte als sous-chef bij sterrenrestaurant Joelia. Eigenaar Mario Ridder zag wel wat in zijn sous-chef, die hem regelmatig verraste met bijzondere smaken. Om een lang verhaal kort te maken; Mario wilde Pelle verder helpen op culinair vlak en bij het ondernemen en ze bedachten samen het concept voor Restaurant Aji. Klassiek meester-helpt-leerling-verhaal of niet?

​Bites


We beginnen de avond met een cocktail. Om precies te zijn met een Pisco Sour, wat je de nationale cocktail van Peru zou kunnen noemen. Hij wordt gemaakt van Pisco, limoen en eiwitten. Voor de sportievelingen onder ons: het is dus eigenlijk een soort Peruaanse, alcoholische eiwitshake. Soort van. Nou ja, slaat eigenlijk helemaal nergens op, maar hij is wel heel lekker. 

Bij deze cocktail krijgen we een aantal bites. Restaurant Aji heeft namelijk een speciale bites-kaart waar je uit kunt kiezen. Als maaltijd, als aperitief of net zoals bij ons; bij de cocktail. Het kan allemaal. We krijgen de nigiri met spicy tuna, bonito, tobiko mayonaise en gepofte sushi rijst, de garnalenkroket met Hollandse garnaal, rivierkreeft en chili, en de dim sum met garnaal en tamarinde. Stuk voor stuk hele mooie gerechtjes, maar worden vooral heel erg verrast door de smaken en structuren van de nigiri. Ik vind het ook bizar hoeveel zoiets simpels als gepofte rijst kan toevoegen aan een Japanse klassieker.

​Menu van restaurant Aji


Of je vlees en/of vis eet of niet, is geen probleem. Er zijn namelijk twee verschillende menu's. Een ‘omnivoor-menu’ met vis- en vleesgerechten en een ‘herbivoor-menu’ dat volledig vegetarisch is. Bij beide menu's kan je kiezen uit vier of vijf gangen. De gerechten zijn ook gewoon à la carte te bestelen, mocht je geen zin hebben in een uitgebreid menu.

Aangezien zowel mijn tafelgenoot als ik onder de noemer omnivoor vallen, krijgen we een menu gebaseerd op deze kaart. Dit menu begint met een gerecht van gebrande zalmrug, gerookte paling, radijs, sushirijst, crème van avocado, piment de d'espalette en Rotterdamse sojasaus. Wauw, hiervan vliegen gelijk de vlammen uit m'n deksel. Niet dat het extreem pittig is, maar het is vooral een manier om te omschrijven hoe enthousiast ik van dit gerecht word. Dit enthousiasme blijft ook bij het volgende gerecht van zeebaars op spinazie met een beurre blanc, crème van edamame en Furikake, waarbij zo'n beetje alle smaken van het smaakpalet worden afgevinkt.

​Iets zoets, iets zouts, iets pittigs en iets zuurs


Het laatste gerecht wat we krijgen bevat, net als bij het gerecht van zeebaars, een uitstapje naar de Franse keuken: kwartel met een saus van tonkabonen, ui, schorseneer en ganzenlever met pistache. Naast het feit dat het hele gerecht en in het bijzonder de kwartel, zoals ze op straat zeggen; “kapot lekker” is, blijf ik pistache bij ganzenlever gewoon geniaal vinden. Ook bij dit gerecht gaat het qua smaken alle kanten op. Sowieso komt dit in alle gerechten vanavond wel terug. Telkens vind je wel iets zoets, iets zouts, iets pittigs en iets zuurs.

Als dessert krijgen we een soort proeverijtje van drie verschillende gerechtjes, waarbij de Mille-Feuille met chocola en passievrucht en de witte chocolademousse met passievrucht favoriet zijn.

​Zonder gebakken lucht


We sluiten de avond af, zoals we hem ook zijn begonnen; met een cocktail. Deze keer de espresso martini. Normaal geldt dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst, maar ook deze cocktail is, net als alle andere dingen die wij deze avond gegeten en gedronken hebben, gewoon heel erg lekker.

Ook de wijnen verdienen een vermelding, want als wijnliefhebber word ik erg blij van de wijnkaart. Er is een uitgebreide, originele wijnkaart met wijnen van over de hele wereld. Keus genoeg dus. Wil je de keuze uit handen geven? Kan ook zonder zorgen. De wijn-spijs combinaties zijn top en er wordt duidelijk, zonder gebakken lucht, uitleg gegeven waarom de betreffende wijn bij het gerecht past.

De afwezigheid van gebakken lucht is trouwens ook wel typerend voor Restaurant Aji, er heerst namelijk een hele laagdrempelige sfeer. Dus mocht je nou een beetje afgeschrikt zijn door woorden als ‘culinair’, ‘sterrenchef’, ‘beurre blanc’ en denkt; ”dat stijve gedoe is niks voor mij”, nergens voor nodig. Aji is laidback, relaxt, gezellig en de bediening gastvrij.

​Terug voor oesters (en de rest)

Een vriendin van mij komt uit Yerseke in Zeeland, een beetje de oester hoofdstad van Nederland, en die is zwaar tegen oesters met toegevoegde smaakjes. Ze wil ze altijd puur. Hooguit met een beetje citroen, maar dan heb je het wel gehad. Behalve bij Restaurant Aji. Hier is ze helemaal gek van de oesters met komkommer, sambai azijn, chili en gember. Ze had me al over deze oesters verteld, maar aangezien ik ze bij mijn bezoek aan Aji nog niet geproefd heb, móét ik nog wel een keer terug. Maar dat was ik sowieso wel van plan.

Reacties
Plaats een reactie
Log in of maak een account aan om een reactie te plaatsen.
Lees ook deze verhalen