De Pijp is een nieuwe bar rijker: Bar Bellini, een zaak die zijn naam eer aandoet: zowel wat betreft het bar deel als het Bellini deel. De bar is imposant en de bellini's worden veelvuldig geschonken in dit Italiaanse zusje van Bar Lolita, dat aan de overkant zit. De Buik ging langs om te proeven en deelt hieronder een aantal zaken die ons op prettige wijze opvielen, zoals de wachttafel, de retro vibe met bellini kleuren én uiteraard de gerechten die voor je neus in de open keuken worden bereid.
De bar als showstopper
De hoek van de Ferdinand Bol- en Daniël Stalpertstraat is weer volop in bloei. Bij het naderen van de zaak komt het geroezemoes je al tegemoet en door de opvallende markiezen word je zo naar binnen gezogen. Bar Bellini doet zijn naam eer aan, want de gelijknamige cocktails vloeien rijkelijk over de nogal imposante bar. Het is de showstopper van de zaak en daar is dan ook alle liefde en aandacht aan af te zien. Hier wil je je avond wel beginnen en eindigen.
Just swing by

Bar Bellini omarmt de trend dat je er vrijwel alleen op de bonnefooi kan eten en drinken. Reserveren is slechts voor een aantal tafels weggelegd. De mannen achter Brasserie Lolita (er schuin tegenover) die ook hier eigenaar zijn stimuleren walk-ins en dat werpt zijn vruchten af. Het zit helemaal vol op deze doordeweekse dag.
De ruimte is groot en het is gezellig druk. Dat komt omdat gespeeld is met verschillende settings waar je zo kan aanschuiven. Eten aan de bar? Geen probleem. Een grote tafel met vrienden? Ook geen enkel probleem. Er zijn zelfs een paar chef’s table plekken beschikbaar waardoor je letterlijk een kijkje in de keuken krijgt. Met vier chefs die de hele zaak voorzien van de lekkerste gerechten is dit een ware lust voor het oog.
De smaak van Italië

De gerechten op de kaart zijn geïnspireerd op de Italiaanse keuken. Je hebt de keuze uit tien gerechten die op goed formaat zijn om te delen. Geen fan van shared dining, wat wij bij De Buik ons goed kunnen voorstellen, dan kan je deze ook als losse gangen bestellen. Ze maken ook gerechten gebaseerd op seizoensproducten die je buiten de kaart om kan bestellen.
Wij laten ons verrassen door de chef en krijgen een selectie van het menu, waarbij een aantal gerechten er echt uitspringen. Neem de klassieke vitello tonnato, die met haar malse kalfsvlees en romige tonijnsaus een heerlijke start is van de avond. Ook de crudo van roze dorade met een knetterverse gemolata als sidekick is een feestje in de mond. En dan de langoustines die zo, hop, direct vanaf de mini-houtskoolbarbecue worden geserveerd. Ze zijn boterzacht, ziltig van smaak en afgetopt met wat citroenzeste. Je waant je echt even in Italië.
Een huiselijk gevoel met allure

Het interieur doet knus aan. Retro vibes in een modern jasje. Er is veel gebruikgemaakt van natuurlijke materialen, zoals hout en marmer en qua kleurgebruik komen veel groen- en oranjetinten terug. Dit laatste hint op de kleur van de klassieke Bellini cocktail, leuk detail.
Een ander feitje is de ‘wachttafel’. Omdat bijna alle tafels op inloop zijn, kan het soms zijn dat je nog niet direct kan aanschuiven. En daar is deze oplossing voor bedacht. Even wachten, maar toch alvast de avond opstarten met een hapje en drankje, heel gastvrij. En bij mooi weer schuift de pui helemaal open, waardoor je het gevoel krijgt lekker buiten te dineren.
Primi e secondi

Hoewel ze bij Bar Bellini niet aan de traditionele structuur van een menukaart doen met voor, hoofd en na, zijn de gerechten wel soortgelijk opgebouwd qua intensiteit en smaak. De agnolotti is verrassend genoeg gevuld met citroenricotta met juist daaronder de stoof van venkelworst ragú. Heel smaakvol. Waar helemaal de versheid vanaf springt is de huisgemaakte gnocchi met o.a. tuinbonen en asperges. Je proeft de lente. Het is wel even zoeken want de springende kussentjes liggen bedolven onder een laag Parmezaanse kaas, wat overigens geen straf is.
Tot slot een stukje op de huid gebakken zwaardvis met een salsa van tomaten van n’duja, ietwat bitter maar zeker een verrassende combinatie. We zijn onszelf te buiten gegaan qua culinaire hoogtepuntjes, dat is duidelijk. Daarom kunnen we de dessertkaart ‘helaas’ niet meer uitgebreid testen en moeten we nog een keer terug. Dat vinden wij helemaal niet erg.