Buiten of binnen, bij Ferry ben je altijd aan het goede, drijvende adres

Aan het einde van de Haparandadam in de Houthavens ligt Ferry. Een 100-jaar oude veerpont (Pont 13) die nieuw leven is ingeblazen door Robbert Hovenberg (een van de personen achter De Kok en de Maître) en zijn mede-eigenaren. Wij gingen langs om te proeven en te praten, want ze hebben nog veel meer mooie plannen voor deze veer.

​Zon of geen zon

Met een grote voor- en achtersteiger kunnen bij Ferry zo’n 150 zonaanbidders aanschuiven. Deze terrassen geven het restaurant al extra cachet en mocht je ook nog eens in het bezit zijn van een bootje, dan kan je hier ook nog eens zonder problemen aanmeren. Wij waren er op een grijzige dag en zaten dus lekker binnen, in de warmte met uitzicht over ‘t IJ en de Houthavens.

Een plafond gevuld met hangplanten, de ruime open keuken en met nog de originele elementen van de originele pont, zoals de houten vloeren en tafels, ervaar je hier het oude karakter in een nieuw jasje. 

In combinatie met het meer dan vriendelijke personeel, voel je je hier al snel thuis. We kunnen hier al stellen, dit is een aanrader, niet alleen voor de buurtbewoners (die overigens goed vertegenwoordigd zijn), maar voor iedere stadgenoot.

​Amsterdams menu met internationale invloeden

Hier geen standaard menu. Dat is in dit geval positief. Qua gerechten maken we een wereldreis, van Azië naar Zuid-Europa (Portugal, de Kok en de Maître knipoog), van Zuid-Amerika terug naar hier en alles daartussenin. Wij willen eigenlijk alles wel bestellen.

Het is een beetje all over the place en verrassend genoeg past het bijzonder goed bij elkaar. Bij de borrelhappen waren we al om. De tempura snijbonen met korianderravigotte waren gewoon goed, punt. Toch een beetje toelichting dan: de tempura was lekker krokant met nog een beetgare snijboon binnenin. In Portugal noemen ze dit ook wel ‘peixinhos da horta’, de kleine visjes uit de tuin. Maar die vis mis je hier absoluut niet.

Dan de ‘Pasteis de bacalhau’, mooi goudbruine vissnackjes van kabeljauw met een super frisse limoenbladmayonaise. Perfecte combi van het ziltige en een zuurtje. Overigens zijn de wijnen die ze hier serveren ook niet standaard, denk aan een mooie blanc de noir per glas. Past helemaal in het straatje van het menu dus.

​Aubergines als smaakbommetjes

De gerechten die ze bij Ferry serveren zijn goed op smaak en kraakvers. De ceviche van dorade is mals, de aji amarillo leche fris en door de toevoeging zoete aardappel helemaal in harmonie. Echt de zomer op een bordje geserveerd.

Na wat overdenkingen, we hebben al aardig wat op en willen ook nog trek bewaren voor de hoofdgerechten, toch ook de aubergine besteld. Dat is maar goed ook, want damn, wat een smaakbom is dit! De buitenkant van de aubergine is haast krokant te noemen, maar die binnenkant. Die is volledig stevig van structuur en valt bij het aansnijden wel zo uit elkaar. Dat zie je niet vaak.

De miso erbij versterkt nog eens de smaakexplosie. Om ons heen zien we dan ook veel tevreden gasten genieten van al het lekkers. Lege borden en uitspraken als “Heeeeeeeerlijk” doen vermoeden dat we niet de enigen zijn die een goede avond hebben.

​Goede klassiekers met vastigheid en variatie

Er staan standaard vier hoofdgerechten op de kaart. Zowel de entrecôte als zeebaars van de barbecue zijn ‘vaste klassiekers’ en de overige twee hoofdgerechten worden op basis van seizoen en animo steeds afgewisseld.

Bij Ferry streven ze ernaar om zoveel mogelijk met lokale en seizoensproducten te koken. Daarom is ervoor gekozen om de entrecôte van oer-Hollandse bodem te laten komen. Een super mals en sappig stukje vlees, met de chimichurri van gegrilde paprika een mooi gerecht om samen te delen.

Als bijgerecht lekkere kikkererwtenfrites (panisse) met bieslookraita en little gem van de barbecue. Daarom is de salade een beetje warm en dat pakt verrassend goed uit. De salade is afgemaakt met dadels en caesardressing en die maken deze wat zoeter en lekker fris.

​Braziliaanse afsluiting met quindim

We eindigen deze uitgebreide gerechtenreis met ‘quindim’, een Braziliaans dessert. Dit wordt gemaakt van eigeel, eigeel en nog eens eigeel. Het heeft iets weg van een pastel de nata, maar dan zonder het bladerdeeg. 

Naast eigeel ook nog kokos en suiker, dus dat geeft een heerlijk zoete smaak met basilicumdruppels en huisgemaakt ijs van geroosterde rijst als tegenhangers. Een gerecht dat je niet vaak tegenkomt in Nederland. Robbert stond erop om dit aan ons te serveren en dat was maar goed ook.

​Rooskleurige toekomstplannen voor Ferry

Het doel is nu eerst een goede start te maken om vervolgens langzaam uit te breiden naar lunch en bijvoorbeeld een uitgebreidere snackkaart aan de steiger. Net zoals bij een strandtent, maar wel met de service en hoogstaande happen die ze hier zo goed kunnen verzorgen.

Verder zijn er nog ideeën voor een to-go menu als je met de boot langsvaart en mogelijk in de zomer ook zondagmiddagen met oesters en livemuziek. But first things first. Kom langs bij Ferry en laat je in de watten leggen op dit drijvend eilandje vol rust.