De drie mannen achter Café Beurre, een van onze favoriete restaurants, starten Petit Péché. Met dit tweede restaurant willen ze laten zien dat het ook mogelijk is om op een respectvolle manier interessant met vis en vlees te koken in de sfeer van een speakeasy bar.
Kleine zonde, ofwel Petit Péché
“Petit Péché betekent letterlijk kleine zonde”, vertelt Kim Jongbloed, ook een van de oprichters van Café Beurre. “Daar willen we laten zien dat het ook mogelijk is om anders en meer respectvol met vlees en vis te koken.”
“Dat doen we in alle openheid, achter de bar, zichtbaar voor alle gasten. We gebruiken lokale producten en delen van de dieren die niet zo vaak gebruikt worden. Denk daarbij aan lamsballen of kippenhart en maagjes.”
Speakeasy restobar

Aan de buitenzijde is het niet echt te zien dat het om een restaurant gaat, de uitstraling is meer die van een duistere bar. Bij binnenkomst, door het gordijn, bots je gelijk op de bar met de chefs erachter.
Het is de sfeer van een speakeasy bar, donker met harde beats en in de ruimte aan het einde van de bar staan drie tafeltjes en een gokkast. Het verwijderen van die laatste kostte een beetje geld, dus hebben de mannen de kast maar laten staan en al een paar keer gebruikt. Helaas was de jackpot nog niet gevallen.
Klassiekers uit de comfortzone

Bij Petit Péché serveert chef Wes ten Kleij, de tweede partner, een à-la-carte menu van een gerecht of tien met wat bites, “Bij de ontwikkeling van de kaart is ook mijn tante Karin Gaasterland, a.k.a. Cuisine Carine, weer betrokken’ vertelt Kim.
Wij begonnen met een guilty pleasure, een heerlijk bordje met een groot stuk merg uit de oven met brioche en een heerlijke boter gecombineerd met een fijn glas niet te strakke cava. Daarna volgde de prei beignet, drie stuks hartige krokante “oliebollen’ waar het groenige van de prei lekker in doorkomt. Nog aantrekkelijk gemaakt met een kruidige vadouvan mayo om mee te dippen. Aanrader als amuse dus.
Kiezen is best moeilijk van de bijzondere kaart, eigenlijk wil je gewoon alles bestellen. We sloegen helaas de zee-egel met pommes duchesse over en kozen voor de gefrituurde kikkerbillen met bottarga en merg mayonaise. Voorzien van een dik krokant jasje lijkt dit op een creatieve variant van KFC. De kikkerbillen hebben toch in smaak iets weg van kip. En de ziltige umami mayo van bottarga en merg is hier de killer van het gerecht.
Tussendoor besloten we dan ook maar iets vega bestellen, tenslotte zitten we bij het zusje van Beurre. De mabré van tomaat met gepocheerd ei en zwarte olijvensaus misstaat niet tussen al het vlees en vis geweld van Péché. Subtiel met een perfect gepocheerd eitje en bittertje van de zwarte olijven dat een volmaakt huwelijk vormt met de tomaat.
Next level surf & turf

Dan nog even een extra gerechtje tussendoor. We kozen de favoriet van Karin Gaasterland, nadat we daarnaar hadden gevraagd: mosselen met foie. Ze zien er top uit en smaken nog beter. Wat een geweldige combi, een surf & turf next level.
Tijd voor een laatste gerecht. Er is maar één hoofdgerecht dus we hoeven niet te kiezen, en laten we eerlijk zijn: hoofdgerechten zijn toch vaak een teleurstelling. Bij Péché serveren ze zuurkool royale.
Hier zien we de “beurre’ hand van Karin Gaasterland terug. Romig en vol van smaak met een ruim stuk perfect gebakken varkensprocureur. Maar in het licht van de rest van de kaart is dit toch iets te veel in de comfortzone en mist het gerecht net dat extra ongewone smaakaccentje.
De wijnen geschonken door Rutger Boukamp, de derde partner, zijn allemaal raak en vliegen nergens, ook prijstechnisch niet, uit de bocht. Wij zijn fan van de (orange) Alchemyste uit Kefalonia, Griekenland en de ongecompliceerd lekkere rode Il Corzanello blend uit Toscane.
Ongepolijste volle smaken
Samenvattend, je moet even zoeken, want Petit Péché zit een beetje buiten de drukte in West, aan een stille zijstraat van de Kinkerstraat. Aan de buitenkant van dit voormalige koffiehuis kun je niet zien dat hier een restaurant zit.
Binnen eet je van het compacte à-la-carte menu in een donkere speakeasy sfeer. Plat gezegd misschien een beetje ongepolijste ‘De Juwelier’ met volle smaken en altijd een ongewone twist. De Buik is instant fan en heeft tegelijk spijt niet de hele kaart te hebben besteld. Maar dat is meteen een goede reden om snel weer te gaan.
Het restaurant is open van woensdag tot zaterdag en alleen voor diner.