blogger Loïs is een echte Brabander, maar verliefd op Rotterdam. Én op reizen, taal en een lekker biertje op het terras. Die dingen zijn trouwens ook prima te combineren. Als freelancejournalist en cultureel antropoloog heeft ze een bijzondere kijk op de stad. Voor de buik verkent ze de diversiteit van de Rotterdamse horeca en gaat ze op zoek naar bijzondere mensen en unieke verhalen.
Bij Houbolt, de nieuwe zaak van Daan van Munster (33) en Edmée van Zwieten de Blom (34), draait het straks niet om spektakel, schuimpjes of poeha op je bord.
Van deze zaak en de menukaart krijg je bijna een nostalgisch gevoel, al gebruikt Daan zelf liever niet dat woord: het wordt een eetcafé zoals vroeger, in een nieuw jasje: ongecompliceerd, oprecht en Nederlands. “Ik hoop dat hier de buurt samenkomt.”
Het pand van Houbolt is een prachtige boerderij uit de zeventiende eeuw met een landelijke uitstraling bij de Bosjes van Pex bij Tennispark Berg & Dal. Deze plek kent geschiedenis. Daan groeide er letterlijk in op. “Mijn ouders hebben het in 2008 overgenomen. Het was toen een bouwval”, lacht hij.
Zijn ouders brachten leven in de brouwerij en hij kwam er te werken. Daar ontmoette hij zijn vriendin Edmée, en nu nemen ze de zaak samen over om er iets bijzonders in te gaan maken.
“Ja, de cirkel is echt rond”, lacht Daan. “We wonen hier, in het woongedeelte van de boerderij, met ons kind. Mijn ouders gaan met pensioen en wij zetten een nieuwe stap.”
Wie Daan en Edmée kent van Basaal weet dat ze niet van half werk houden. “Die ervaring en de focus op kwaliteit die we daar ook hebben, nemen we hier mee naar toe”, zegt hij vastberaden.
“In de horeca is er een tekort aan tijd en kunde, waardoor veel zaken met halffabricaten werken. Dat doen wij niet. Alles is eigen product, niets uit een pakje.”
En dat terwijl Houbolt wel echt een totaal andere zaak wordt: “Basaal is wat creatiever, dat wordt ook van ons verwacht.” Bij Houbolt brengt hij een ode aan de eenvoud: technisch goed koken, maar geen moeilijke gerechten.
“Het is juist een heel leuke uitdaging om een bekend gerecht heel goed te maken. Mensen zijn dan alsnog verrast, ook al kennen ze dit bepaald gerecht, ik hoop dat het de lekkerste is die ze op hebben.”
Hij glimlacht: “Toen we Basaal startten, deden we dat omdat we iets wilden maken wat we zelf misten, waar we behoefte aan hadden”, zegt hij.
Nu doen ze dat feitelijk weer, alleen zijn die behoeften veranderd: “Ik word ouder, we hebben een kindje, we gaan hier juist een heel huiselijke plek maken. Een plek van iedereen. “Ik hoef niet meer per se te bewijzen dat ik iets geks kan.”
Daan spreekt met een verfrissende oprechtheid en die dreunt door in de hele zaak, van het menu tot de inrichting, die warm en vertrouwd is. “Het moet mooi en strak en niet te ingewikkeld”, zegt hij.
Hij wijst op de simpele maar stijlvolle eikenhouten tafels en mosgroene lambrisering. Het grasveld voor de deur kan in de zomer dienen als heerlijk terras, de open haard creëert in de herfstmaanden lekker wat sfeer.
“Ik wil geen toneelstukje opvoeren, je ziet bij veel nieuwe zaken dat het ‘oud’ moet lijken, of ‘Frans’ moet lijken”, zegt hij kritisch. “Dit moet gewoon een eerlijke plek zijn, een beetje zoals de Engelse pubs die daar op het platteland zijn. Daar komt heel het dorp samen, jong en oud, dat is geweldig.”
De gerechten zijn minstens zo oprecht, en met een duidelijke Nederlandse identiteit. Denk aan een ‘huzarensalade van de kust’: met echt Hollandse ingrediënten, en de ster van de show: Schevenings gerookte haring die Daan uit de buurt haalt en volgens hem bijna nergens op de kaart staat.
Of runderwang in pepersaus, een ode aan de klassieke steak au poivre, maar dan betaalbaarder. “Ik vind die toegankelijkheid belangrijk, zodat uiteten gaan geen luxe is, maar dat gasten ook doordeweeks denken: weet je wat, we gaan even naar Houbolt.”
De wijnkaart wordt kleiner dan bij Basaal, met herkenbare biowijnen en een paar verrassingen per glas. Ook de bierkaart krijgt aandacht, zonder het te overdrijven. “Het moet begrijpelijk blijven voor ons personeel en de gasten.”
Met Houbolt zetten Daan en Edmée een fijne plek neer: een restaurant dat niets probeert te zijn, maar gewoon ís. Hij lacht even stil. “Het is allemaal goed doordacht, maar uiteindelijk moet het vooral een plek worden waar mensen zich fijn voelen. Dat kun je niet bedenken, maar we hebben er vertrouwen in dat dat gaat lukken.”
De Buik fietste langs Dr. Wines, de wijnbar op het plekje van Wicked Wines die sinds begin juli op volle toeren draait.
Op 2 november vindt in de Grote Kerk in Den Haag de Sterrenproeverij plaats: een lange zondagmiddag waarop maar liefst 25 topchefs een proeverij verzorgen.
Marius Wijncafé is een wijnwinkel en een gastropub in één, waar een ex-sterrenchef kookt alsof hij vrienden over de vloer heeft.
Geniet van de volgende voordelen:
