Nikki van Dijk: 'Was het maar één jaar?'

Rotterdam zou Rotterdam niet zijn zonder gepassioneerde ondernemers die onze stad kleur en smaak geven. Onze Smaakmakers dus. Omdat het einde van het jaar nadert, vinden wij het tijd om met deze Smaakmakers terug te kijken op 2016 en vooruit te blikken op komend jaar. Het resultaat is een serie interviews met de mannen en vrouwen die de Rotterdamse horeca dit jaar gevormd hebben. We sluiten af met Nikki van Dijk.

“Was het maar één jaar?” Nikki van Dijk lacht erbij, zoals ze zo vaak doet. Samen komen we tot het volgende lijstje voor 2016: Avenue, eerste terrasseizoen van The Suicide Club, vijfde jaar Biergarten met vernieuwde kaart, opening Ayla, Verhalenbazar en niet te vergeten: Luchtcafé. Even laten bezinken en weer een lach. 2017 staat voor de deur en de plannen voor weer iets nieuws beginnen vorm te krijgen.

Mess

Nikki van Dijk, Roeland Flierman en Tijmen Meijer zijn Mess. Wat begon als experimentele kookstudio op de hoek van het Schieblock en een terrasje op de parkeerplaats erachter, mondde in 2016 uit in bovenstaande lijst. Roeland is de strateeg en de bouwer, Tijmen het geweten en doet de financiën en Nikki is het gezicht en de bewaker van de gastvrijheid. Samen zijn ze verantwoordelijk voor de culinaire heropleving van de voormalige Bermudadriehoek rondom Rotterdam CS, tegenwoordig ook wel Rotterdam Central District genoemd.

“We houden erg van dit stuk Rotterdam. Het zijn eigenlijk allemaal B-locaties, de plekken hebben iets onbestemds, maar daardoor kunnen wij er onze draai aan geven en mensen verrassen. Tegelijkertijd straalt dit stuk Rotterdam echt toekomst uit. Door de architectuur, doordat het zo centraal ligt en door de verbinding met de rest van de wereld via het station. Het licht is er zo mooi. Ik zie het Stationsplein, Kruisplein en de Westersingel tot aan de Veerhaven echt als de ader van de stad, met alle vertakkingen erbij.”

Internationale allure

Nikki is vaak in haar eigen zaken te vinden. Dat kan goed omdat alle zaken binnen een straal van 500 meter liggen. The Suicide Club ligt bovenop het stationsplein en Biergarten en Ayla op nog geen drie minuten wandelen van het in 2014 heropende CS. Alledrie de zaken hebben internationale allure, verschijnen in de juiste lijstjes en zitten stampvol, zelfs het net geopende Ayla.

“Biergarten is laid back, een vrijplaats, met goed eten. Het leukste terras van Rotterdam, waar je altijd even wil langslopen. The Suicide Club is de high-end nachtclub van Rotterdam, waar je je sexy voelt, een echte bestemming, de mooiste plek om de stad te beleven, zoals dat hoort in een wereldstad. Ayla zit er tussenin, de warmte en sfeer van The Suicide Club, het snelle en drukke van de Biergarten. De concepten komen heel erg vanuit ons drieën. Wij willen Rotterdam completer maken en dichterbij een wereldstad brengen. Dat moet wel functioneel en vanuit de gast beredeneerd. Openingstijden, de plek, wat je aantrekt, daar denken we echt over na. Het gaat niet alleen om eten en drinken, maar ook om beleven en genieten.”

Nikki Ayla van Dijk

Ayla is genoemd naar Nikki zelf. Nikki Ayla van Dijk. Haar tweede naam komt rechtstreeks uit de jaren tachtig boekenhit van Jean M. Auel, beginnend met de Stam van de Holenbeer. Nikki praat snel en houdt de zaak continu in de gaten. Als we na dit interview nog even napraten in Ayla, kan ze het toch niet nalaten om de koffie die op de bar op ons staat te wachten zelf uit te serveren. Elke tweede zin gaat over iets tastbaars bij een van de zaken. Over de nieuwe chef van Ayla, over de hamburger bij de Biergarten, over wie de nachtprogrammeur van The Suicide Club wordt. Het voelt allemaal klein, maar het geheel is indrukwekkend. Al is de lijn soms ver te zoeken.

“We hebben geen masterplan klaarliggen. Ook nooit gehad. Er komt zo veel op ons pad, dat het belangrijk is dat we tegen de juiste dingen nee zeggen. De locatie en onze cultuur zijn daarin tot nu toe leidend geweest. We willen verrassen, lef hebben en zaken met karakter neerzetten. Daarbij kijken wij echt naar wat de gast wil. Dat klinkt misschien voor de hand liggend, maar dat Ayla zeven dagen per week van vroeg tot laat open is, hoort gewoon volgens ons bij deze tijd en bij het beeld van de wereldstad Rotterdam. We voelen wel een erg hoge druk, we nemen mensen mee in onze kijk op de wereld. We kiezen voor goed eten, dat vaak daardoor wat duurder is. Wij willen die verantwoordelijkheid nemen, omdat je als ondernemer voor heel veel mensen kiest.”

Blijven groeien

Die druk is ook de druk van een snelgroeiende organisatie. Nikki, Roeland en Tijmen staan niet meer zelf op de vloer in de zaken. Ze zijn versterkt. Zowel de witte als de zwarte brigade kreeg een impuls met jonge maar ervaren mensen. Ook achter de schermen zijn er specialisten bijgekomen met veel horeca-ervaring. Maar de beslissingen maken ze met zijn drieën. Ook wat er in 2017 gaat gebeuren.

“Ik kijk heel erg uit naar het nieuwe seizoen van de Biergarten. We denken aan meer programmeren, zowel muzikaal als culinair. Denk aan de buurt-BBQ die we in september deden met een aantal Rotterdamse chefs. Ayla is nog zo nieuw, dat is vooral nog puzzelen hoe we alles laten werken. The Suicide Club wordt nog meer een club, we willen het terras op in de zomer, maar vooral de nacht in het hele jaar door. We zijn nog met iets heel nieuws bezig. Voor het eerst niet op een steenworp afstand van Rotterdam Centraal, flink verder zelfs. Het wordt iets waar de stadsmens gelukkig van wordt, iets voor balans in het leven. Daarnaast werken we aan een plan om de Ontbijtbar weer leven in te blazen.”

Haar ogen beginnen weer te twinkelen, de lach verschijnt. Misschien houdt Nikki nog wel het meest van de Ontbijtbar, die alweer meer dan een jaar dicht is. Een zaak die weer zo anders was dan de huidige drie zaken, maar ook weer zo hetzelfde: de tijd vooruit, on-Rotterdams, midden in het hart van de stad en altijd vol.