Marcel en Linda Dörr blazen Zinc nieuw leven in

We spreken de kersverse nieuwe eigenaar Marcel Dörr een week na de opening. Hij ademt bij: “We zijn nog druk aan het opbouwen, maar het is meteen volle bak.” Het is de eerste keer dat er bij Zinc geen Baris met de scepter zwaait. Marcel Dörr is een Rotterdammer in hart en nieren. Op zijn zeventiende maakte hij voor het eerst kennis met de horeca en is er nooit meer uitgerold. Hij leerde de fijne kneepjes van het vak bij Parkzicht, Loos, De Harmonie en de Euromast. “Later ben ik naar Delft verhuisd om daar samen met mijn vrouw Linda ons eigen restaurant te runnen. Na vijftien jaar werd het tijd voor een nieuwe uitdaging. Toen Zinc op ons pad kwam, wisten we vrijwel meteen: deze kans moeten we pakken. Zinc is een begrip in Rotterdam. Sterker nog: in de tijd dat ik bij Loos werkte, was ik er kind aan huis.”

Zinc 2.0

Een ‘likje verf hier en daar’ is geëscaleerd tot een flinke verbouwing”, lacht Dörr. Noem het Zinc 2.0, want het groentestalletje en de opengewerkte muur verraden oog voor detail. Het oorspronkelijke concept is behouden gebleven: men eet hier wat de pot schaft. Een verwijzing naar Frankrijk, waar de Parijzenaren aan de keukentafel schuiven en mee eten van hetgeen dat op tafel staat. Bij Zinc in het Scheepsvaartkwartier vertaalt dit zich naar vis, vlees of vegetarisch op een menukaart die iedere twee weken wisselt. Daarbij een beknopte, maar stoere wijnkaart die zowel per glas of fles geschonken kan worden.

Op eigen koers

“Ik wil mijzelf niet beperken tot een bepaalde stijl”, verklaart Dörr zijn keuze op de vrije keuken, zonder vaste menukaart. “Als ik zin heb in een steak tartare met een oosters tintje, dan doe ik dat. Ik ga aan de slag met hetgeen wat op dat moment in me opkomt.” Bij Zinc kun je Dörr zelf achter het fornuis aantreffen, waar hij overigens het liefst octopus bereidt. “Veel mensen hebben vaak slechte ervaringen met octopus; ze vinden het taai.” Dörr verzekert ons dat er niets onverteerbaars in zijn octopus te vinden is. Op de vraag of hij zijn koksgeheimen met ons wil delen, antwoordt hij: “Octopus moet je met veel liefde en geduld bereiden. Dan is hij perfect.”

Het buurtrestaurant is jarenlang in handen geweest van de familie Baris, waar Robert Baris al veel aandacht besteedde aan de herkomst van de producten en het liefst plantaardig kookte. “Robert Baris was destijds pionier met een vegetarisch restaurant. Vroeger noemde je dat alternatief, nu is het hip.” Dörr vervolgt: “Zinc staat gelijk aan lekker koken, zonder poespas. Geen ingewikkelde menu’s, en ook nu blijven onze eigen koers varen.” Dörr ziet dit jaar voorspoedig tegemoet: “We zitten in het gedeelte dat momenteel volop in ontwikkeling is. Zeezout en Louise Petit zijn onze buren, binnenkort zal ook het nieuwe restaurant van Remco en Magdalena van de Lagemaat (eigenaren Osteria Vera en voorheen Bistrot du Bac, red.) tegenover ons neerstrijken. Om nog maar te zwijgen over ons prachtige uitzicht op Katendrecht.”