blogger Flora is een geboren Rotterdamse en echte Bourgondiër. Haar liefde voor eten & drinken én de stad deelt zij graag met anderen en kan zij perfect combineren bij de Buik..
Begin oktober bestond Café Pompette van chef Remco van de Lagemaat één jaar. Vanaf de opening was het Rotterdamse restaurant in het Liskwartier een instant classic. De chef en ervaren ondernemer, hij is ooit gestart met Bistrot du Bac en Bar Berta, wilde het hier kleinschaliger aanpakken en vooral doen waar hij zelf zin in heeft.
Tijd om weer eens een bezoek te brengen aan het hoekpand aan de Bergselaan.
Het plan was de zaak te runnen met slechts twee of drie personen, maar gezien de populariteit van Pompette is het team uitgebreid. Op gunstige wijze als je kijkt naar onze gastvrouw en -heer van vanavond. Annita en Benjamin begroeten je als een oude vriend en lijken oprecht blij te zijn om je te zien.
Bij Café Pompette staan Frans georienteerde gerechten op de kaart, maar Remco schuwt meer wereldse ingrediënten niet. Op de kaart staan bites, kleinere warme en koude gerechten, grotere hoofdgerechten en enkele desserts. Na flink bij gekletst te hebben onder het genot van een glas crémant, nemen we een kijkje op het menu.
De menukaart van Café Pompette zorgt direct voor teleurstelling: helaas zijn we maar met zijn tweeën en is alles van de kaart bestellen iets teveel van het goeie. Waar je bij veel restaurants van de kaart kiest wat je lekker lijkt, moet je met zoveel goede gerechten bij Pompette bepalen wat je jammer genoeg níet kunt bestellen. Met een bijna wekelijks wisselende menukaart kan het zomaar zijn dat een gerecht er bij het volgende bezoek niet opstaat, dus het maken van een keuze is een flinke opgave.
Annita merkt onze keuzestress op en stelt voor om te starten met een oester, de gevulde eitjes en profiteroles. De soesjes met eendenlever en paling, inmiddels een signatuur combinatie van Remco, zijn heerlijk, al heeft de wat meer boterige variant met brioche tijdens eerdere bezoeken zo een indruk gemaakt, dat we die versie prefereren.
We hebben de menukaart inmiddels aandachtig kunnen observeren, de voors en tegens van keuzes af kunnen wegen, en besloten welke gerechten we absoluut moeten proberen voor we het pand verlaten. We trappen af met coquilles met broccolicrème en een waardevolle toevoeging van sinaasappel en sobrasada, een smeerbare Spaanse worst, vergelijkbaar met het Italiaanse ‘nduja maar iets zachter van smaak.
Het perfect gebakken schelpdier is favoriet van mijn tafelgenoot, terwijl ik niet kan stoppen met eten van de inktvis à la carbonara. Boterzachte inktvis in combinatie met het pittige uitgebakken wangspek en de kick van de Pecorino maken dit wat mij betreft de onbetwiste winnaar van de avond. Een gerecht wat zodanig voor herhaling vatbaar is, dat het recept inmiddels is opgevraagd bij de Rotterdamse chef.
De zwezerik van de volgende ronde is ultiem zacht en wordt geserveerd met meerdere bereidingen van peen en een eigen jus, die wat aan de zoute kant is. De grofgesneden steak tartare ernaast kenmerkt door de combinatie van bepaalde producten wederom de eigen stijl van Remco, met een mayonaise van gochujang (een zachte Koreaanse chilipasta, red.), tomatencrumble en gemarineerde paddenstoelen.
In plaats van een extra hartig gerecht zoals een extra portie inktvis, zoals we gewoon zijn, kiezen we toch voor een dessert. En als je baconijs op het menu ziet staan, iets wat sowieso nieuwsgierigheid wekt en als fervent hobbykok al een tijd op de lijst staat om een keer te maken, kun je niet anders dan het gerecht bestellen.
Het ijs is fantastisch en met de romige en zoute smaak een mooie tegenhanger van de karamel van whisky en het wentelteefje van brioche, gelukkig geserveerd in bescheiden portie zodat we niet tonnetje rond de deur uitlopen. Wat we overigens niet mogen zonder de huisgemaakte fragoncello, een zusje van de bekende Italiaanse likeur limoncello, alleen dan gemaakt van aardbei, geprobeerd te hebben. Verzadigd en gelukzalig verlaten we het Liskwartier, met het volgende bezoek al op de planning. Dat doen waar hij zelf zin in heeft is Remco aardig gelukt.
Voor een goede wave hoef je niet ver te reizen. Rif010 biedt naast lekker eten ook surflessen aan, waardoor jij je als een vis in het water voelt.
Marco Somer en Sabine Kromkamp stoppen na deze kerst met De Harmonie. De Buik blikt terug met ze, en vooruit.
Bar Alaska en Rivercity slaan de handen ineen voor de Stoofboot. Een rondvaart over de Rotte met stoofvlees, dekentjes, goed gezelschap en een biertje.
Geniet van de volgende voordelen:
