CatuaBar: aphrodisiac aan het Oosterpark

CatuaBar vernoemd naar catuaba

We zijn bij CatuaBar. Een knap ingerichte zaak, verstopt aan de OLVG-zijde van het Oosterpark. Vlak naast Sushi Fanatics. Het team, bestaande uit maître Saskia, mixologist Alex en chef Gui (eerder gewerkt bij DOM in Sao Paolo en Central in Lima, Peru) brengt veel internationale ervaring en invloeden samen, waarbij voornamelijk de Zuid-Amerikaanse te herkennen zijn bij CatuaBar.

Zo dankt de bar zijn naam dus aan het Braziliaanse Catuaba. Een goedje gemaakt van de schors van een inheemse boom, dit zou een krachtig afrodisiacum zijn. U bent gewaarschuwd.

Cocktailarrangement om te pairen

We beginnen met ‘Dadinho de Tapioca’, een soort Braziliaanse kaas bitterballen en een goed gemaakte, op de bovengenoemde schors gerijpte, Negroni. Een perfecte aperitief om de papillen te prikkelen. CatuaBar is één van de weinige plekken in de stad waar een cocktailarrangement wordt aangeboden bij het menu.

Geserveerd in kleinere hoeveelheden zorgt dat wellicht voor iets minder visuele aantrekkingskracht, maar het verzekert wel dat je redelijkerwijs het einde van de avond haalt.

Hamachi in tijgermelk en Peruaans spiesje

Het eerste gerechtje dat we proeven is hamachi, dat een aantal uur is gedroogd en daarna is aangemaakt in tijgermelk van lychee, hibiscus crème en haringkuit. Afgetopt met gefrituurde mais die wat ons betreft wat afdoet aan de zachte structuren van dit gerecht. De lychee heeft Alex ook verwerkt in een stevige, maar frisse cocktail met gin, benedictine en lemon.

Daarna volgt runderhart van het vuur. In Peru bekend als anticuchos oftewel kleine spiesjes met orgaanvlees, waarvan runderhart het populairst is. Gek genoeg in dit geval niet op spies, maar geserveerd met Mexicaanse mais salade (esquites) en zoete aardappel crispies. Een mals stukje vlees. Leuk, zie je niet veel in Amsterdam.

Fatwashing voor een 'smaakbrug'

De anticuchos worden gepaird met een rijke mix van huisgemaakte maisrum, fino sherry, cachacha en een abikozen brandy. Het valt op dat Alex in zijn cocktail veel gebruikt maakt van fatwashing. Een techniek waarbij je een vet toevoegt aan een sterke drank.

Zowel het vet als de drank nemen de smaken van elkaar over en kunnen, eenmaal gestold en weer gesplitst, in een cocktail en bijpassend gerecht worden gebruikt. Een slimme manier om ‘smaakbrug’ te creëren tussen gerecht en cocktail.

Magret de Canard 2.0

Het volgende bordje is rosé gebakken eend van de BBQ op een puree van bakbananen. Daarbij zit een gastrique van zuurzak (graviola), een groene zure vrucht uit Centraal-Amerika en yerba mate poeder, een populaire basis voor thee.

Een combinatie die doet denken aan magret de canard. Door de overvloed aan ingrediënten en technieken komt echter niet alles even goed naar voren. We sluiten daarna af met twee desserts waarbij de no-nonsens combinatie is van kokosschuim met maispap en een crumble van gezoete pinda’s het meest in het oog springt.

CatuaBar smaakt naar meer

Bij CatuaBar zijn smaakcombinaties prikkelend en de ingrediënten allesbehalve doorsnee. Ook de technieken zijn in orde, maar het is hier en daar onnodig gecompliceerd.

Een zaak waar rek in zit dus, want fris is het wel. Het smaakt in elk geval naar meer, en dat moet natuurlijk ook als je de zaak vernoemd naar een magische Braziliaanse boomschors.