De finesse en flair van een Zingende Zwaan

Het eetcafé is bezig aan een revival, zo schreven we onlangs al op deze site. Iets waar de mannen achter succesvolle eetcafés Wijmpje Beukers en Schotsheuvel de afgelopen jaren een flinke bijdrage aan hebben geleverd. Nu hebben ze recent iets nieuws geopend: De Zingende Zwaan. Of zoals ze zelf zeggen: “een donker hol van een Engelse Pub.” Als fan van het eerste uur moeten we daar als De Buik natuurlijk snel een kijkje nemen.

​Gezelligheid heeft prioriteit

Als we op een woensdagavond ‘het donkere hol’ binnenstappen worden we ontvangen door een sierlijke opgezette knobbelzwaan. Het dier verraadt subtiel de finesse en flair die in deze zaak is gestopt en dat zullen we nog de hele avond proeven. We hebben er direct zin in. Dit is een plek voor spontane gezelligheid. Dat trekt natuurlijk mensen aan die op zoek zijn naar eenzelfde soort avond, dus ga ervan uit dat je wellicht even buiten moet wachten met een drankje of in het speciaal daarvoor ingerichte borrelgedeelte. Want reserveren kan niet (hulde) en de hoeveelheid tafels zijn beperkt.

​Schelpjes in saus

De gerechten komen direct op tafel op het moment dat ze klaar zijn. De eerst ronde doen we daarom buiten op het terras. Twee gerechtjes springen eruit. De ‘nduja mosselen zijn mooi zacht met een lekkere pit van de worst (‘nduja takes over Amsterdam, lees ook ons verhaal over 10 x populair in de Amsterdamse horeca). De coquilles zijn kort en hard gebakken, met een goeie beurre blanc en krokante stukjes pancetta. Twee soorten schelpdieren, mooie garing en volgepompt met smaak. Hoewel de kwaliteit van het brood wellicht iets beter kan, doe je er goed aan dit bij te bestellen om zorgvuldig de bordjes mee schoon te likken.

​Kundige bediening

Dan binnen het vervolg. De aangenaam rumoerige sfeer komt, naast het interieur, volledig op het conto van de ontspannen bediening. Kundig en met zichtbaar plezier wordt mensen een leuke avond bezorgd. We bestellen een degelijke smashburger met fluffy broodje. Daarnaast proeven we van een stevig bord wodkapasta met een dot stracciatella en bloemkool in een kaassaus (van delice de bourgogne) met dragon crumble. Vindt iedereen lekker en vegetarisch bovendien. 

Het duurste gerecht op de kaart is een ouderwetse kogelbiefstuk voor €19,50 die charmant wordt gepresenteerd met daarbij een pepersaus. Favoriet is echter de ‘fish & chips’ in een crispy jasje met tartaarsaus. Eenvoudig, maar goed gefrituurd. Overzees prefereren ze vaak slap en vet, maar die kenmerken hebben ze bij de Zingende Zwaan gelukkig niet overgenomen.

Bangers & Mash

De sfeer en service is net als bij Wijmpje en Schotsheuvel on-Amsterdams goed. De prijzen toegankelijk en het eten ‘crowd pleasing’. Chef Thomas Herregraven kennende zal de kaart zo nu en dan nog wel eens op de schop nemen. Wat ons betreft verschuift die in de koude maanden nog wat meer de Engelse kant op. We zien ons komende winter wel vaker deze pub in duiken voor een stevige pint met meer van die fish & chips. Of de huisgemaakte ‘bangers & mash’ waar we deze keer helaas niet meer aan toe zijn gekomen. Lange tijd leek het misschien alsof het eetcafé zijn zwanenzang gezongen had, maar de Zingende Zwaan bewijst ons vrolijk het tegendeel.