Een avond bij Tannay is pure verwennerij

Over populariteit heeft de Franse keuken niets te klagen. Zeker in Amsterdam lijkt het alsof er iedere keer dat je met je ogen knippert ergens een nieuw Frans café of bistro opduikt. Wie echt iets klassieks maar toch bijzonders wil, kan beter een tafel reserveren bij Tannay in het historische hoekpand van de Gouden Reaal op Prinseneiland.

​Culinaire beleving

De sfeer is er knus en chique tegelijk door de houten balken, hoge ramen en wit tafellinnen. Wij zitten vanavond aan de bar, waardoor we perfect zicht hebben op Chef Thomas Demuth en zijn team. Er is geen bord dat de keuken verlaat zonder dat de Chef het heeft gecheckt en geperfectioneerd, heerlijk om naar te kijken.

Bij Tannay kom je niet voor een snelle hap, ze serveren alleen een 5-gangen menu à €85 waarbij je kunt kiezen voor een vegetarische variant. Het wijnarrangement kost €46. Dit lijkt op het eerste gezicht misschien aan de prijs, maar gezien de kwaliteit van de gerechten en de wijnen vinden wij dit erg schappelijk.

De avond begint feestelijk met een fris en droog glas Crémant de Loire, een amuse van een pompoensoep met een beetje truffel, en een tartelette met een crème van paddenstoelen en wat dunne schijfjes witte champignon. Een veelbelovend begin.

Turbo beurre blanc

Het voorgerecht blaast ons direct omver. Gebarbecuede blokjes biet liggen in een schuimige beurre Nantais onder een glanzend dekentje van een zacht plakje biet. Beurre Nantais is een soort turbo variant van beurre blanc, er is namelijk - why not - room aan toegevoegd. 

De vettigheid werkt waanzinnig goed met de lichte rooksmaak van de bietjes en de Chenin blanc uit Saumur die we erbij drinken tilt het met wat zuur naar een hoger niveau. Het is een van de beste gerechten die we dit jaar proefden.

Vakwerk

We hebben in de keuken al een prachtige grote ronde pastei gespot waar Chef Demuth in opperste concentratie perfecte puntjes van snijdt. We zitten midden in het wildseizoen en we krijgen een stukje ‘tourte canard sauvage’. Deze taart is dus gevuld met wilde eend, zowel de borst, het gehakt (farci) als de lever. 

De vulling heeft een perfecte cuisson en is heerlijk van smaak, maar ook het deeg dat alles bij elkaar houdt is zo goed, niet droog en mooi flaky, echt vakwerk. De sommelier schenkt hier een halfzoete Chenin Blanc uit de Vouvray bij, een slimme en spannende keuze vanwege de combinatie met de eendenlever.

Kreeft en patrijs

De volgende gang is er eentje in de categorie: dingen die je nog nooit geproefd hebt. Wij aten in ieder geval nooit eerder een worst van kreeft en patrijs. Hierbij komt een puree van schorseneren, een stukje krokante patrijshuid en een kreeftenjus. 

Het is niet normaal lekker en we vegen het bord schoon met een stukje brood. De Chardonnay uit de Jura erbij is ook alweer zo goed, inmiddels vertrouwen we de sommelier met ons leven.

Lièvre à la royale

Lièvre à la royale is een op en top klassiek gerecht en niet voor bangeriken. Een hele haas wordt langzaam gegaard in rode wijn en geserveerd met een saus van het hart, lever, longen en bloed. Zeker niet iets voor elke dag (of week), maar het is perfect uitgevoerd en de licht gekoelde Pinot geeft het gerecht de prettige frisheid die het nodig heeft.

Het einde van de kaasplank

Als we alvast een trend mogen voorspellen voor volgend jaar, voorzien wij het einde van de uitgebreide kaasplank en de opkomst van een stukje kaas voor het dessert. Het bescheiden stukje Epoisses is precies waar we nog trek in hebben, meer moet dat niet zijn. 

Leuk detail: de versterkte wijn die we erbij drinken, is gemaakt door de vader van de Chef in zijn geboortestreek Tannay in de Bourgogne.

Nutella

Na al deze verwennerij is iets fris eigenlijk het enige wat we nog kunnen wensen als dessert. Het bakje van meringue gevuld met citrusvruchten en sorbetijs van agrumes is dan ook een schot in de roos. 

Maar we zijn nog niet klaar, want bij de koffie krijgen we nog een snoezig citroentaartje en een brioche gevuld met huisgemaakte hazelnootpasta, een herinnering aan de Franse Nutella-jeugd van Thomas. Hij waarschuwt ons al dat het verslavend lekker zou zijn en we kunnen niet ontkennen dat de brioche meermaals is langsgekomen in onze dromen.

Het moge duidelijk zijn, wij zijn fan van Tannay. Het menu wisselt iedere 5-6 weken dus wij kijken al uit naar het volgende feestmaal.