Putaine: Miami Vice vibe drijvend in de Rijnhaven

Putaine, het nieuwe restaurant van Eva Eekman en Michael Schook, is recent soft geopend. Het drijvende restaurant heeft de flair van de jaren tachtig gevangen en voorzien van een eigentijdse charme. Wij gingen langs en proefden tien gerechtjes van het menu.

Foto uit Uitagenda Rotterdam, lees ons verhaal over Putaine in hun magazine

Het is vijf voor twaalf. Eva Eekman kijkt haar bijna lege zaak rond en zegt: “Zo nu maar de gasten gaan e-mailen om te vertellen dat ze volgende week niet tot zeven maar tot acht uur mogen langskomen.” Een nieuw restaurant openen is altijd een tour de force, maar het wordt ook een balanceeract als dezelfde avond tijdens de persconferentie de nieuwe maatregelen weer net iets anders zijn dan de eerder gelekte maatregelen.

Elitaire escort in Miami Vice vibe

Tijdens het diner is er nagenoeg niks te merken van nakend onheil. De nieuwe zaak van Eva Eekman en Michael Schook is ruim opgezet en dat is een teken des tijds. De DJ draait clubachtige 80’s disco, maar zet niemand aan tot dansen. Hij staat naast een marineblauwe vierkante oversized bar die midden in Putaine staat. Je kijkt tegen de bar aan als je binnen komt lopen langs de open keuken. Daarvoor ben je eerst over een architectonische brug van de Wilheminapier naar het Floating Office Rotterdam gelopen, dat drijvend in de Rijnhaven ligt, naast de Rijnhavenbrug ofwel de ‘Hoerenloper’. De naam Putaine is net als de bijnaam van de brug geïnspireerd op het roemruchte verleden van de Kaap, van zeemannen en hoeren van matrozen en meisjes. Het donkere blauw wordt gecomplementeerd met roze, dat overal terugkomt, in de servetten, in de borden, in het neon sign aan de gevel en in het kunstwerk van Rotganzen aan de wand boven een van de lange banken. De stoelen zijn eveneens donkerblauw of roze en van moderne oer-Hollandse snit. Het geheel heeft een sterke Miami Vice vibe. Als de brug refereert aan de hoeren van weleer, dan is Putaine een elitaire escort. Met eenzelfde mysterieuze sfeer als zusterrestaurant Héroine.

Een sterke ploeg

Maar waar je bij Héroine ingesnoerd zit in het menu de chef, geldt hier de losbandigheid van à la carte dineren. Hoewel er een aantal bistroklassiekers op de kaart staan, is het verre van typisch Frans eten. De gerechten zijn klein (je eet er gemiddeld vier voor je aan het dessert begint) en komen in de volgorde die de keuken betaamt op tafel. Michael is een uitgesproken chef en hij bestiert nu twee keukens. Daarvoor heeft hij in beide zaken sterke souschefs staan, voor Putaine is dat Lars Brandwijk, die in verschillende sterrenzaken in de keuken stond. Ook in de bediening tref je een ervaren ploeg, met onder meer sommelier Jacqueline van´t Zelfde, die een diepe maar toch overzichtelijke – en zelfs geestige – wijnkaart opstelde, met veel aandacht voor champagne.

Vaker terugkomen om het hele menu te beleven

Voor wie niet van delen houdt, is het aan te raden om vaker terug te komen. Vier bordjes is genoeg als het gaat om de maag te vullen, maar door te delen kun je meer gerechten proeven zodat je geen last van fomo (fear of missing out, red.) krijgt. Het menu is sprankelend en leunt enerzijds richting Héroine met veel frisse en zoete smaken en geregeld een stevige dot umami en anderzijds dus richting de bistro met bijvoorbeeld een steak tartare, eendenlever of zwezerik. Vis en schelp- en schaaldieren, zoals langoustine, oesters en kabeljauw en vegetarische opties vormen de ruime overhand. Vooral die laatste categorie bruist. Denk aan aardpeer met truffel, verschillende bereidingen van biet en mijn persoonlijke favoriet het ei op 62 graden gekookt met paddenstoelen. Desserts zijn bij Michael zelden alleen maar zoet en koud, ook hier niet. De cassia soufflé met yuzu ijs is hier het pièce de résistance en het twintig minuten wachten, zoals aangegeven op het menu, meer dan waard.

Avondje uit bij Putaine

Putaine voelt in elk opzicht als een avondje (of voorlopig: een middag) uit. De sfeer is warm, de inrichting is feestelijk en clubby. Het menu is hartelijk. De drankenkaart kent naast wijnen met en zonder bubbels, ruimte voor cocktails. Voor aan de bar is er een kleine kaart met bar bites. De plekken aan de Kaapse kant van het restaurant verdienen speciale aandacht, je zit immers op gelijke hoogte met het water en ziet geregeld watertaxi’s voorbij varen.

Je zou eigenaren Eva en Michael een opening met minder gedoe wensen, maar dat geldt voor elke ondernemer in de branche. Het is duidelijk dat deze zwoele zaak haar plaats zal bemachtigen tussen de Rotterdamse finedining klassiekers. Daar gaat geen persconferentie of vroege sluitingstijd afbreuk aan doen.