Café BAX in Amsterdam Oud-West is een schoolvoorbeeld van een typisch buurtcafé. Zo eentje die gasten generatie na generatie blijven bezoeken. Als we Clodagh, eigenaresse van het kraft biercafé, mogen geloven, is vooral de internationale gezelligheid het geheim achter zestien jaar succesvol ondernemen. Samen met haar man Jasper staat ze aan het roer en hoopt ze dat nog een hele tijd te mogen blijven doen.
Een lekker biertje kunnen drinken en goed kunnen ouwehoeren. Als we aan een bruin buurtcafé denken zijn dat onderdelen die absoluut niet mogen ontbreken. Zo dachten Jasper Bax en zijn broer er ook over toen ze in 2004 Café Bax in het leven riepen. Al zestien jaar lang loopt het storm in het café. In die jaren hebben ze een enorme vaste gastenkring opgebouwd. Na een tijdje ging Jasper de zaak in zijn eentje runnen en in 2012 stapte Clodagh met hem in het ondernemersavontuur. “Ik heb zelf helemaal geen horeca achtergrond”, vertelt ze. “Maar het idee om samen de zaak te gaan runnen stond me wel aan. Ik had ook behoefte aan iets anders en zo geschiedde. We zeiden wel: we laten het niet onze relatie verpesten, en spraken af dat als het niet zou werken ik eruit zou stappen.” Maar daar heeft het stel nog geen moment over nagedacht. De samenwerking tussen de twee blijkt dus te werken en hoé. “Het gaat eigenlijk ieder jaar beter en stabieler. We werken nog steeds hard, maar de basis klopt en dat is het belangrijkste.”
Bier in de hoofdrol
Als je de menukaart van Café BAX openslaat, zie je dat niet het eten maar het bierassortiment de hoofdrol speelt. Het is een bewuste keuze van een koers die ze samen zijn gaan varen. “Eerder hadden we de typische gerechten die altijd op een kaart staan van een bruin café. Denk aan kipsaté en burgers, maar de wereld is veranderd. Ook merkten Jasper en ik dat we niet echt een passie hebben voor dat soort gerechten en besloten meer te gaan focussen op lunch en snacks. In principe speelt het bier de hoofdrol bij ons en kun je daar je gerechten op aan passen.”
De kaart is nu gevuld met flammkuchen, vers gemaakte soepen en een groot assortiment ambachtelijke tosti’s. Maar wat ze vooral verkopen volgens Clodagh is de sfeer, en deze proeft internationaal. Zelf heeft ze haar roots in Ierland liggen en merkt ze dat het gezellig is om een gemêleerde groep gasten over de vloer te krijgen. Haar Ierse eigenschappen sluiten ook niet altijd aan bij het Nederlandse gemiddelde en ze merkt dat het contrast juist heel erg leuk is. “Ik ben soms een beetje dramatisch voor de Nederlanders en iets teveel in mijn energie. Sommige Nederlanders vinden dat een beetje overbodig, maar in ons buurtcafé is het allemaal welkom.”
Geen delivery
In de coronaperiode is het voor het café lastig om op een alternatieve manier inkomsten te genereren, want sfeer is helaas niet af te halen. “We hebben het geprobeerd hoor”, vertelt Clodagh. “Maar mensen komen bij ons niet specifiek voor de koffie of het bier. Het is de combinatie van factoren. Afhalen en delivery doen we dus ook niet meer, daar verdienden we uiteindelijk te weinig aan.” Ondanks dat de zaak heel gezond de crisis inging is het nog maar de vraag of ze de tweede periode van sluiting overleven. “2020 heeft alle plannen helemaal omgegooid. Wij zijn natuurlijk overtuigd dat we het gaan overleven. We hebben een sterk team en doen het al zo lang, maar het blijft toch lastig.” Als ze groots mogen dromen dan komt Clodagh al snel met een mooi streven: “Een derde generatie mogen ontvangen in de zaak, daar gaan we voor.”