Het klinkt misschien als een nieuwe strip van Suske & Wiske: ‘Kaagman & Kortekaas en de wereld vol contrasten’, maar het is allesbehalve dat. Het is Franse romantiek in het toeristische centrum van Amsterdam; kleurrijke kunstwerken van gerechten in een neutraal, minimalistisch interieur; pure smaken opgevolgd door krachtige smaakexplosies, en frisse wijnen naast geurende kazen. Als dit restaurant een stripboek was geweest, zouden wij het keer op keer herlezen.
Je hebt restaurants waar je heen gaat als je gewoon geen zin hebt om thuis een maaltje in elkaar te flansen of restaurants waar je naast het borrelen wat leuke hapjes wilt. En je hebt Kaagman & Kortekaas van chef Giel Kaagman en kaas-, wijn- en gastheer Bram Kortekaas. Zo’n restaurant waar je heen gaat als je iets te vieren hebt. Een avondje uit eten in de letterlijke zin van het woord.
Brede glimlach
Bram Kortekaas verwelkomt met stevige handdruk en een warme glimlach. Waar je normaal niet om 18:00 uur al aan een tafeltje wilt zitten, is dat hier geen probleem. Binnen no-time zit het hele restaurant vol. Van zakendiners en stelletjes tot vriendengroepen en familiefeestjes. Het is een gemengd publiek, maar allemaal hebben ze een ding gemeen: een brede glimlach op het gezicht. Er hangt een ongedwongen, intieme sfeer. We hebben de neiging om rond te lopen en een praatje te maken met mensen. Een beetje in de voetsporen van Bram Kortekaas, die iedereen bij binnenkomst een stevige handdruk en een warme glimlach geeft.
Het is een goed begin, we voelen ons meteen welkom. Een vriendelijke jongeman met hipsterknotje leidt ons naar een tafeltje naast openslaande deuren naar de Sint Nicolaasstraat. Terwijl wij nippen van ons glaasje champagne klinkt het geluid van rollende koffers. Het is een komen en gaan van toeristen. En als wij starten aan de eerste gang wordt er aan de overkant van de straat een kar vol kratten bier en snacks een studentenhuis ingereden. Wij aan de huisgerookte zalm met schuim van Granny Smith, lamsoor en goudsbloem, zij aan het witte stokbrood met roomkaas uit een kuipje. Een groter contrast kun je niet hebben. Frankrijk versus Amsterdam. Het is het leukste tafeltje van allemaal.
Een encyclopedie op je bord

Je kunt kiezen uit een drie-, vier-, of vijfgangenmenu. Wij laten ons adviseren en kiezen ervoor te starten met een viergangenmenu waarna we later nog kunnen beslissen of we een kaasplank of zoet dessert willen. Dat weten we meteen al. Kaas, altijd kaas. Er volgt een reeks aan verrassende gerechten. Paté van melkgeit met ajvar, lavas en champagnemunt, citroenboontjes met sepia en zwezerik, en konijn met venkel en bisque. Er zijn zoveel ingrediënten met spannende namen, het is net een encyclopedie op je bord. Bram grapt dat je als beginnend redacteur voor De Buik wel op kennis getest mag worden, dus na één keer uitleggen moet alles worden onthouden. Een goed geheugen en snelle schrijfvaardigheden blijken niet voldoende, maar gelukkig krijgen we geen tentamen aan het eind. Als een bordje er zo mooi uitziet en het eten zo lekker is dat je vergeet wat je in je mond hebt gestopt, dan ben je goed bezig.
De wijnpairing is fantastisch en de ene na de andere geweldige wijn vliegt over tafel. Het liefst wil je van een goede wijn uren genieten, maar als je bij wilt blijven is een wijnpairing vaak stevig doordrinken. Door het lekkere eten en ons fijne uitzicht ontglipt de wijn toch even aan onze aandacht. ‘Willen jullie anders een glas overslaan of zal ik deze meenemen?’ Nee! We moeten duidelijk wat beter bij de les blijven.
Intiem en vertrouwd

Goed gevuld, maar niet te vol, zijn we aanbeland bij de laatste bladzijde. We sluiten af met een lekker hete bak koffie en friandises. Bij vertrek voelt het alsof we onze favoriete stamkroeg verlaten; we zwaaien naar wat bekenden, bedanken het personeel en met één stap buiten de deur staan we midden in de drukte van Amsterdam om de feestelijke avond voort te zetten. Het verhaal is uit, de strip ten einde. En het was precies zoals ze zelf beschrijven: intiem en vertrouwd, verrassend en uitdagend. Kaagman & Kortekaas en de wereld vol contrasten. End of story.