We maakten een rondje langs drie The Harbour Clubs en dit wil je ook

Soms zijn er van die dagen dat het geluk je zomaar toelacht. De dag dat ik kon aanschuiven bij de perstour van The Harbour Club was er zo een. Gewapend met een flesje Moët & Chandon mocht ik met een kleine delegatie mee naar drie van de vijf verschillende locaties die het restaurant rijk is. Doel van de dag: kennismaken met hun culinaire kant en onderscheidende gerechten.

The Harbour Club kende ik al wel als de plek waar de jetset zich tegoed doet aan fruits de mer en champagne. De plek waar de groten der aarde, de Beyoncé’s en Madonna’s, even het terras laten ontruimen om in alle rust te kunnen eten. En ik was er wel eens geweest op zaterdagavond, jaren geleden voor een avondje dansen, wat trouwens nog steeds hoort bij de ‘volledige avond uit’ formule die het restaurant voorstaat.

Ik herinner me vooral dat er een pick-up op het toilet stond waar je ook naar hartenlust plaatjes kon draaien. Een leuk detail dat me altijd bij is gebleven. Sindsdien is er een partnerschap met het Apollohotel gesloten en zijn er naast de locaties in Amsterdam Oost en Rotterdam nu ook Harbours Clubs ontsproten aan de Apollolaan in Zuid en aan de Vinkeveense plassen.



Vinkeveen: vegan amuse en fruits de mer

Na ontvangst met champagne en oesters in de zon komt onze persbus aan in Vinkeveen, waar het restaurant aan het Apollohotel grenst. Hier wachten ons de vermaarde grote torens schaal-en schelpdieren. Omdat duurzaam en vegan nu niet meer te ontkennen thema’s zijn in de gastronomie, krijgen we als amuse een tartaar van rode biet. Signatuurgerecht van de chef in Vinkeveen, duidelijk begeesterd door de originele steak tartaar. Met cornichons, kappertjes en mosterd is de biet eerder friszuur dan aards-zoet.

De geroosterde kreeft met granita van bloody mary en avocadocreme is een knisperend en verfrissend gerechtje dat een goede appetizer is. Niet te zwaar en goed gekozen smaken. Je kunt je een zomerse dag voorstellen dat je even aanmeert vanaf de Vinkeveense plas en dit op het terras bestelt bij een koel glas witte wijn.



Amsterdam Zuid: Côte d'Azur aan de grachten

Dit terras gun je iedere waard in de stad. Het heeft namelijk een schuifdak, wat helemaal open kan bij zonnig weer, en een terras direct aan het water aan de Apollolaan, waar vijf grachten samenkomen en je dus ook kunt aanmeren met een boot.

Hier is het thema vis, met de nodige flair geserveerd. Zeebaars in zoutkorst, die aan tafel wordt opengebikt en verdeeld. Sappig, zacht en delicaat. Het gerecht dat ieders hart verovert is de heilbot in kokoscreme, met verve en trots door een enthousiaste jonge kok gepresenteerd. Zijn creatie, zijn moment. Leuk om die passie achter het gerecht van dichtbij te mogen meemaken. Het is altijd een goed teken als jong en creatief talent de ruimte krijgt om te stralen.

Amsterdam Oost: liefdevol oog voor detail


Laatste stop van de tour is Harbour Club Oost, in een voormalige wijnterminal. Na een fikse verbouwing vorig jaar is er inderdaad flink veel veranderd. Bij binnenkomst kunnen we ons vergapen aan een febomuur gevuld met mini-hamburgertjes op briochebrood. Die mogen we er zelf uittrekken, wat ook ons culivolk kan bekoren.

We krijgen er een negroni bij, die naast fris-bitter erg kruidig is. Ik proef flink kurkuma in ieder geval. We zien ook een paar grote droogkasten waar indrukwekkende stukken runderrib in hangen te rijpen. Fred Flintstone’s ultieme droom. Verderop staat ook mijn ultieme droom: een uit de kluiten gewassen glazen wijn walk-in closet. Wijn is hier serious business, tot de exact juiste temperatuur aan toe. Gelukkig is bij de verbouwing het idee van plaatjes draaien op de wc niet gesneuveld. De pick-up staat er nog!

Wagyuspiesjes en dry-aged tomahawk


Op het terras krijgen we tekst en uitleg over het vlees dat we gaan proeven van zowel de chef als de leverancier. Dry-aging is een goede manier om het magerdere vlees van het Hollandse weiderund malser te maken. De tomahawk, een imposant stuk ribsteak-aan-het-bot, heeft zo in een droge omgeving kunnen rijpen. De wagyukoeien, bekend om hun mooie met vet dooraderde vlees, hebben die behandeling niet nodig. Een slimme zet om de minder populaire stukken wagyu hier met aangeschroeide limoen in spiesjes van de grill te serveren. “Hier kun je me ‘s nachts voor wakker maken”, verzucht iemand aan tafel. Naast de goed rood gegrilde ribsteak van de dry aged tomahawk zijn er zeer smakelijke crispy spareribs met citroengrasmarinade en zoete aardappelchips. In de late middagzon is het nagenieten met een glas Piëmontese Barolo aan de kade zeker geen straf.

Het is duidelijk dat er veel zorg en aandacht is besteed aan alles op deze dag. Natuurlijk kun je dat verwachten op een perstour, maar het is fijn dat oog voor detail en gastvrijheid de boventoon voeren en er geen onterechte mooie sier wordt gemaakt. Goede PR mag, zeker als je dan alles uit de kast trekt om te laten zien wat je in huis hebt. Dat er naast veel vaste gasten en internationaal publiek ook een markt van culinaire fijnproevers wordt aangeboord is alleen maar toe te juichen.