Nadat we er even na opening waren werd het tijd, zo vonden we bij De Buik, om weer eens polshoogte te gaan nemen van Wegrestaurant Zacht Staal. De voorvoeging van ‘weg’ is weg; het heet nu Restaurant Zacht Staal. Het is nog steeds gevestigd in een kas op het Landgoed Rorik in de Westerpolder boven Beverwijk. En nog steeds een seizoensrestaurant open van april tot september. Maar er is nog meer veranderd en te vertellen.
Zonder Lenny maar met Bistro

Niet alleen het wegrestaurant is weg, maar ook Lennart Ylstra (ex-DS De School) is vertrokken. Kees Elferink (voorheen Marius en Worst) heeft nu alleen de keuken onder zijn beheer. Dat merk je aan de gerechten die vrijwel allemaal de Franse plattelands signature.
Maar er is nog meer anders geworden. Café Picknick is vervangen door Zacht Staal Bistro met een a-la-carte menu voor lunch en diner. Slapen bij Rorik is uitgebreid tot een mini-camping met ook nog 10 kleine huisjes om te overnachten. Handig als het laat wordt.
Ultieme farm-to-table d’hôte

Kees is een Frans klassiek geschoolde chef met een cv waar iedereen jaloers op kan zijn. Hij komt uit de school van Robert Kranenborg en werkte o.a. bij De Bokkedoorns** en het iconische restaurant Chez Panisse van Alice Waters (zoek even op!) in Berkely Californië.
Zijn stijl bij Marius zagen we al terug bij ons eerste bezoek aan Zacht Staal. Maar met het vertrek van Lenny is de stijl van Kees dominant geworden. Daar is helemaal niets mis mee.
Kees kookt bijzonder smakelijk zoveel mogelijk met producten in het seizoen een 4 of 5 gangen diner bij Zacht Staal. Veel groentes en kruiden komen van het eigen landgoed. Dus de ultieme farm-to-table d’hote in Franse stijl met een hoofdrol voor de sauzen.
Start met de ingemaakte groenten uit eigen tuin

Bij Zacht Staal heb je keuze uit 4 of 5 gangen eventueel nog aan te vullen met wat charcuterie vooraf of een kaasplank voor het dessert. Wij gingen voor 4-gangen voorafgegaan door een glas bubbels, een Crémant de Loire van Domaine Cady. Romig, brioche en lekker fris van smaak.
Tegelijk werd een bordje met de snacks van het huis (inbegrepen bij de prijs) neergezet. Een paar plakken fijn brood, met een sesamdip plus wat ingemaakte groenten, een paar plakken pastrami van (Schiphol)gans en Luques olijven. Heerlijk begin.
Sauzen zijn koning

Daarna volgt in lekker tempo het menu. Eerst de kropsla met een saus gribiche (koude eiersaus met kruiden en kappertjes) met hele dikke groene asperges en vrij dunne witte asperges (het was nog vroeg in het seizoen). Die verhouding was een beetje zoek, maar de saus maakte alles goed.
Gevolgd door een stukje op de huid gebakken harder, lekker krokant met wat spinazie en ook weer een geweldige garnalenjus. Het hoofdgerecht was comfort food pur sang. Twee plakken rouleau van geroosterde boerderijkip met vleugeltjes van de BBQ en een heerlijk knapperige toast met kippenlever.
Ook dat weer in een geweldige jus met doperwtjes en tuinbonen. Hier was echt wat extra brood nodig om de laatste druppel van het bord te kunnen vegen. Het dessert was simpel: een hangop met een paar aardbeitjes met een leuk contact in de vorm van een bol basilicum sorbetijs.
Echt een bestemming

Je doet jezelf en de locatie tekort als je alleen maar even snel voor een hapje gaat. Landgoed Rorik is echt een halve dag waard. Kijk naar het wijngoed Ronja, wandel over het landgoed en loop even door de zelfpluktuin. Plof dan voordat je bij Zacht Staal aanschuift even op het terras van de bistro.
Heb je wat minder tijd of geen zin in vier gangen of meer? Tip: blijf dan hier hangen. De Bistro serveert a-la-carte en vaak ook gerechten uit het menu van Zacht Staal.