Auberge revisited

Wat waren wij bij de Buik blij dat de mannen en vrouw achter de succesreeks van 212, De Juwelier, Bistro de la Mer en De Mark onze geliefde Auberge Jean & Marie kwamen redden. Afgelopen tijd aten we toevallig zelfs twee keer in de nieuwe Auberge aan de Albert Cuypstraat. Waar het eten en de sfeer niet teleurstellen maar de wijnen wat te duur geprijsd zijn.

​Vertrouwde binnenkomst

Eigenlijk voelt het alsof de Auberge nooit is weggeweest. Jan Grijspeere (Jean) heet ons welkom bij binnenkomst. We zeggen zoals altijd hallo tegen de chef, in de half open keuken, terwijl we naar onze tafel bij het raam worden geleid door het sfeervolle interieur. Aan tafel krijgen de dranken- en menukaart uitgereikt en wordt er direct water en wat knabbels op tafel gezet. Een schaaltje gedroogde bonen met zout, vreemd maar wel lekker.

Voordelig menu

Je kunt hier zowel à-la-carte als voor het menu kiezen. Wij gaan voor de laatste menu. Wel merken we dat er tussen onze twee bezoeken een kleine verhoging is geweest. Was bij het eerste bezoek de prijs voor drie gangen net onder de veertig euro. Nu een paar weken later betaal je voor drie gangen 43€, overigens nog steeds een fijne prijs. Maar het past helaas niet meer in onze lijst van leuke zaken waar je voor drie gangen niet meer dan veertig euro aftikt.

​Kwaliteit en wat opgestrakt

Eerlijk is eerlijk, met de komst van het team van 212 ziet het er allemaal wat strakker uit. De service is in eerste instantie misschien een beetje stroef maar met de komst van andere bediening aan onze tafel wordt het opeens een stuk gezelliger. Wat een beetje humor en inleving al niet kan doen. 

Ook is de kwaliteit in de keuken behoorlijk om hoog gegaan. Met Mike Tania in de keuken heb je de voormalige souschef van een sterrenzaak aan het fornuis en dat merk je op de borden. Die zijn allemaal in orde.

​Franse klassiekers

De kaart is een bron van herkenning voor de culinaire francofiel. Van foie tot escargots, boudin blanc en vol au vent. Lastig kiezen met zoveel klassiekers op de kaart. We beginnen maar met een snackje: de ‘friture de petit poissons’. Een schaaltje vol met gefrituurde spiering met een lichtzure ravigotte saus. We drinken er een glas cremant de Bourgogne bij. Dat past prima. 

Daarna volgt een warm voorgerecht: de boudin blanc. Dat heeft niets te maken met boudin noir of bloedworst. Dit is een wit worstje van kippengehakt en in dit geval gecombineerd met zwezerik en zwarte zomertruffel. Het zelfgedraaide worstje heeft de vorm van een mini rookworst van de Hema en wordt geserveerd op een salade van lamsoor en Hollandse garnalen. Heel fijn gerecht, waarbij het romige van de boudin en het ziltige van de salade voor mooie contrasten zorgen.

​Piepkuiken magie

Boudin Blanc​

Daarna kunnen we natuurlijk de aantrekkingskracht van het piepkuiken niet weerstaan. Anders dan bij Rijsel komt het piepkuiken bij de Auberge gesneden uit de keuken met een Albufera saus en een stukje gebakken eendenlever bovenop. Het kuiken is nog lekker sappig, de romige saus heeft een toefje foie en armagnac waardoor het een goede verbintenis geeft met het stukje eendenlever. Echt een ultiem comfortfood gerecht. Daar worden we blij van. 

Dessert hebben we even overgeslagen dat komt wel een volgende keer, want we gaan zeker terug. De vernieuwde Auberge is voor ons weer een van de plekken waar je reserveert voor de Franse klassieke keuken.

​Wijn uit balans

Wat ons een beetje tegenviel was de wijnkaart. Niet de inhoud, daar is niks mis mee. Alle regio’s zijn vertegenwoordigd inclusief een mooi assortiment Bourgogne en Bordeaux. Maar met de prijs gaat het mis. Het voelt een beetje als we wel eens vaker hebben meegemaakt dat je in de bistro van een hotel wordt geconfronteerd met de wijnprijzen van het dure zusje. Heel weinig keuze onder de vijftig euro en dat is wel een groot contrast met het aantrekkelijk geprijsde eten.